i hędryk, którego Pchał dostała od wióra ;*




Pchał oskarżyła mnie o rozdawanie zatrutych cukierków :< i swojego - którego dostała ode mnie zjadła dopiero po 4 dniach - gdy rozmawiała z Martą i upewniła się, że ona, po zjedzeniu owego daru nadal żyje... D ]:->




to jest ten zuy cukierek ;P

z Pchuą poznałam sie jakos przed moją kolonią, hm bodajze 5.07.08. Od razu była głupaffka, wiec późniejsze rozmowy szły guadko. Nawet od razu dostalam jej numer. Hm. Później czasami były esemesy na kolonii, co u mnie etc.
Później to Stworzenie wysłało mi kartkę z ...z nad morza, to wiem. A ja jej kartke z Tunezji :P.
Czasami podczas roku szkolnego ze sobę też smsowałyśmy, nawet raz ze sobą rozmawiałyśmy [loool, rozmowa trwała ponad 7 minut, łał ]. I wtedy Pchła stwierdziła, że mam ładny głos. Pomijając, ze ja ciagle zapominam Ci powiedziec: vice versa. Hm. Nawet Pchłę pozdrowiłam na łamach gazetki szkolnej, ktora jest wydawana u mnie w szkole. Gazetka była wydana oj daaaaawno temu. A nadal lezy u mnie na podłodze czekając na to, az znajde czas i wyzdrowieje i ją wyśle. Nawet list napisałam :D! I Ty mi coś masz wysłać, ale Tobie tez się nie chce, wiec jestesmy kwita.
I miałam sie z Tobą zobaczyc. jakos tak na początku października. I co ? I sie nie spotkałysmy. I niewiadomo kiedy sie spotkamy. Nawet w ferie nie, bo jedziesz sobie na obóz z Souriant i ***, jak sie nie myle.
I już Cie nie kocham, bo Ty mnie chyba nie kochasz, bo nie chcesz mi napisac komętasha w profilu, nie chcesz mi czegoś wysłac i dlatego, że sie ze mną nie chciałas spotkac :<.

Była rezerwacja, ale teraz trzeba uzupełnić komentarz, bo inaczej dostanę brzydkie ostrzeżenie. Komentarz jednak nie będzie aż tak długi, bo niewiele jeszcze mogę o Tobie powiedzieć, bo nie za często piszemy.
Przechodząc do rzeczy, pomimo iż często z Pchełką, czyli Karoliną, nie rozmawiam często (zdarzyło się kilka razy), to już mogę wydać o niej opinię. Nigsy w życiu nie spotkałam osoby, która robiłaby tyle zwariowanych rzeczy - śpiewała do dezodorantu, chodziła z miskami na głowie, przypalała grzanki, tak, że na nogi stawia swoich sąsiadów. A tak ogółem, Karolinko, masz bardzo troskiwych sąsiadów, zazdroszczę. ;> Powiem szczerze, że z początku bałam się do niej napisać, czułam się, tak, jakbym miała recytować wiersz. Jakaś orkiestra symfoniczna grała mi w brzuchu. Ale już od początku rozmowa się nawiązało i naprawdę sympatycznie mi się z nią rozmawiało i śmiałam się tak, że obudziłam moją mamę i gdyby nie ona, pewnie dalej rozmawiałabym z Pchłą. I lubię Cię... A jak mi podpadniesz, to też Cię będę lubiać. ^^

Przepraszam, że tak chaotycznie, ale wena mnie gdzieś opuściła, zostały tylko jej strzępki. ^^