Mam już piętnaście lat, a w życiu nie upiekłam nigdy samotnie ciasta lub nie ugotowałam zupy. W zasadzie to jest tak, że mogłabym się nauczyć, gdybym chciała, ale przemawia przeze mnie lenistwo. Pod okiem mamy i jej wskazówkami uda mi się zrobić coś dobrego, ale to się zdarza rzadko, bo albo źle doprawię, albo coś spalę i zawsze danie jest do wyrzucenia. Oczywiście zrobienie jakiejś sałatki, surówki, deserów, naleśników, jajecznicy (i innych potraw z jajek), spaghetii nie sprawia mi większej trudności, ale wszystko inne - owszem; po prostu nie mam siły ani motywacji, ani dobrej pamięci do zapamiętania, co po kolei mamy robić.