Przyznajecie się przed znajomymi do swoich fan ficków lub opowiadań?
Ja przyznałam się tylko dwóm najlepszym przyjaciółkom. Jedna zrozumiała i też wyznała, że pisze opowiadania, a druga mnie wyśmiała i od tamtej pory nie mam odwagi nikomu przedstawić swojej "twórczości".
Może gdyby powstała jakaś gazetka w szkole albo biblioteka zorganizowała jakiś konkurs, to anonimowo dałabym jakieś prace, ale w życiu chyba bym się do nich nie przyznała.
A jak jest z Wami?

Moja sytuacja jest taka: aktualnie nie piszę nic, ani fan ficków ani żadnego opowiadania zupełnie niezwiązanym z jakąkolwiek książką. Mam za sobą parę tworów, ukończonych, nieukończonych lub skasowanych, rękopisów i przyznam się, że tylko parę osób mogło przeczytać od deski do deski to, co napisałam. Nie były to przypadkowe osoby, tylko raczej zaufane, których krytykę odbierałam raczej jako pomoc w poprawieniu błędów i zachętę do pracowania nad własnym stylem. Przed znajomymi z Internetu jednak jakoś łatwiej przychodzi mi przyznanie się do pisania czegoś tam. I tak marne szanse są, że się z nimi spotkam, więc nie mam większych oporów przed daniem im do przeczytania rozdziału czy dwóch. Prowadziłam parę blogów z opowiadaniami (chyba nigdy nie napisałam żadnego FF o Harrym ;O) wymyślonymi od podstaw, a adres dałam niewielu osobom, które znałam nie z Internetu (zupełnie inaczej było w przypadku ludzi poznanych na jakiejś stronie).