Minerwica... Jasne, nazwa się wzięła od nicka jakiejś tam dziewczynki. To chore. >,>
Swoją drogą, gdy mnie weźmie tego typu głupawka, śmieję się z byle powodu, nieograniczenie długo i oczywiście nie mogę nad tym zapanować. Bardzo często zdarza mi się coś takiego w kościele (na przymusowym różańcu lub rekolekcjach) z dziewczynami lub na lekcji, czyli tam, gdzie nie powinno to występować. Ostatnio np. był u nas rekolekcjonista, a ja go zaczęłam wyobrażać sobie pod prysznicem w towarzystwie gumowych kaczek; gdy opowiedziałam o tym koleżance, ta o mało co nie plunęła na katechetkę ze śmiechu siedzącą przed nami i trzęsłyśmy się całą Mszę Św., pomimo uwag osób starszych. >D Bardzo często mi się coś takiego zdarza, a zwłaszcza wszyscy dookoła zaczynają się śmiać ze mojego śmiechu i wszyscy wręcz płaczą.