O, o, o, o! Podpisałabym się pod tym rękami i nogami, ale niestety mogę tylko rękami. Bo ja nie mówię czego myślę. Gdybym była sobą, założyłabym sobie wściekle czerwoną bluzkę - bo mam taką super!, ale nie założę, bo boję się, co powiedzą o tym inni. A może stwierdzą, że jest zbyt jaskrawa? A może zbyt obcisła? Albo wyzywająca? Gdyby nie mundurek, to chyba w życiu nie założyłabym żadnej bluzki, która mi się podoba, a innym na pewno nie. Boję się nawet założyć głupie kolczyki, żeby mnie ludzie nie wytykali palcami. A ja tak lubię nosić kolczyki!
No i właśnie. Pozerstwa nienawidzę. Nie raz widzę, jak chłopaki "szpanują" przed dziewczynami. Grrrr! Gdyby przede mną ktoś tak się zachowywał (chciałoby się!), po prostu bym to olała. Bo taki gest oznacza dla mnie głupotę. I nieodpowiedzialność. Dlatego najbardziej lubię to, co naturalne, co nie jest wymuszone.
Jeszcze doszłam do wniosku, że jak ktoś zaczyna "pozować", robi to przez dłuższy czas, to w pewnym momencie to już jest jego natura, a nie pozerstwo. Wtedy już są pewne przyzwyczajenia.
Według mnie, jeśli ktoś chce, żeby go polubiono, trzeba pokazać SWOJE zalety, a nie wymyślać sobie inne, całkowicie zbędne. Z tym jest właśnie gorzej.