Dom:Ravenclaw Ranga: Zwycięzca TT Punktów: 278 Ostrzeżeń: 0 Postów: 59 Data rejestracji: 08.07.09 Medale: Brak
Hm...pierwszy fanfick umieszczany tutaj, nie pierwszy pisany. Akcja rozgrywa się kilka lat przed przybyciem świętej trójcy do Hogwartu. Za wszelkie niezgodności, szczerze przepraszam.
Rozdział I
- Ty ciemna maso, patrz co robisz! - warknęła Ainsley patrząc jak z kociołka jej przyjaciela wylewa się brązowy płyn prosto na jej buty. Że też pracował tak blisko niej. Nie to, że go nie lubiła, w końcu był jej przyjacielem, ale na lekcje eliksirów stanowczo nie powinno się go wpuszczać.
- Everton! To miłe, że dbasz o czystość butów panny Beckett, jednakże wydaje mi się, że lepiej by to wyglądało, gdybyś zrobił to wodą, a nie eliksirem, z którego powstała zapewne trutka na szczury. Już sam zapach gotów jest powalić każdego gryzonia - powiedział srogo Snape stojąc nad kociołkiem Christiana. Jednym machnięciem różdżki opróżnił jego kociołek i odwrócił się na pięcie spacerując pomiędzy uczniami i sprawdzając ich eliksiry.
- Ach, Everton i może już się za to nie zabieraj, tylko wysprzątaj podłogę, sam poradzę sobie z ewentualnymi szczurami, bez pomocy twojego wywaru - dodał, a reszta uczniów spojrzała na Christiana ze złośliwymi uśmieszkami. Wielka szkoda, że to Hufflelpuff miał teraz eliksiry ze Ślizgonami, przynajmniej w mienianiu Chrisa. Nawet przeżyłby fakt, że nie miałby lekcji ze swoją przyjaciółką. Tak, tak, panna Ainsley Beckett trafiła do Slytherinu, a on...do Huffelpuffu. To była naprawdę urocza przyjaźń, między Ślizgonką, a Puchonem. Dwa przeciwieństwa, a jednak przyjaźnili się od dziecka i nawet rozdzielenie ich między dwoma, tak różnymi domami nie rozerwało tej więzi. Co za ironia losu, prawda?
- No widzisz, widzisz, a mówiłam ci, żebyś tego nie dodawał do eliksiru, a ty jak zwykle mnie nie słuchasz - prychnęła mieszając swój wywar z niezwykłym skupieniem.
- Ale myślałem, że to dobry sk...
- Nie rozmawiać, nie szeptać, nie zawracać głowy sąsiadom, ani nawet nie oddychać - rzekł nauczyciel piorunując wzrokiem Puchona. Chłopak jęknął cicho i spojrzał błagalnie na Ainsley, ta tylko pokręciła głową z dezaprobatą.
- Czemu to zawsze ja? - mruknął do niej ciężko wzdychają.
- Nie szeptać, ani nie oddychać! - ryknął Snape obdarzając Evertona kolejnym morderczym spojrzeniem. Zdaniem Christiana, to profesor Snape nadawał się na trutkę na szczury, jedno spojrzenie i zwierzak już by nie żył.
Ku wielkiej uciesze Evertona lekcja eliksirów dobiegła końca. Co prawda znowu nie oddał próbki swojego eliksiru, jednak sam fakt, że lekcja się skończyła wprawiał go wręcz wyśmienity nastrój.
- No i co się tak szczerzysz? - spytała Ainsley mierząc wzrokiem przyjaciela i bawiąc się kosmykiem swoich czarnych jak smoła włosów. Chłopak wyszczerzył się jeszcze bardziej, a ślizgonka parsknęła śmiechem i walnęła go w tył głowy.
- To nie było miłe - stwierdził krzywiąc się, jednak po chwili znów uśmiechał się od ucha do ucha. - Idziemy gdzieś? - zapytał i nagle runął jak długi na posadzkę.
- Z tobą zawsze - rzekła Ain po czym w całym korytarzu dało się słyszeć jej głośny rechot.
Była wiosna, słońce już od dawna świeciło wysoko na błękitnym niebie, co prawda pokryte ono było licznymi obłokami, jednak nie przeszkadzały ona promieniom słonecznym w dojściu do błoni Hogwartu. Uczniowie coraz częściej wychodzili z zamku, by zaczerpnąć trochę świeżego powietrza, poza tym, było ciepło, więc dlaczego mieliby się kisić w budynku szkoły?
Ainsley i Christian też skorzystali z ładnej pogody i wyszli przed zamek. Ona śmiała się jak szalona, a on co chwila krzywił się do ślizgonów, którzy wytykali go palcami. Nie ma to jak sława, bycie mistrzem w nieumiejętności sporządzenia prostego eliksiru jest doprawdy irytujące.
- Jak ty możesz z nimi wytrzymać? - bąknął cicho, kopiąc jakiś przypadkowy kamień.
- Z kim? - spytała zdziwiona jego pytaniem. Chłopak wskazał głową na grupkę ślizgonów stojących pod drzewem. - Ach, z nimi. A tak, równi goście - oznajmiła i po chwili namysłu dodała. - No, czasami.
Chris mruknął jeszcze coś niezrozumiałego i próbował kopnąć następny kamień, lecz ten był na tyle ciężki, że praktycznie w ogóle się nie poruszył, a Puchon jęknął z bólu.
- Co za ofiara losu - westchnęła Ainsley chichocząc pod nosem
- No widzisz, nawet kamienie się na mnie uwzięły - mruknął wbijając wzrok w zieloną murawę.
Szli przez chwilę w ciszy, każdy myślał o czym innym i nikt nawet nie raczył się odezwać, w końcu usłyszeli czyjeś wołanie.
- Ainsley! Ainsley! - wołała ślizgonka z oddali, po chwili podbiegła do nich i spojrzała na Evertona z wyraźną niechęcią. - A ty znowu z nim? - spytała wywracając oczami.
- Do rzeczy - ponagliła ją ciemnowłosa splatając ręce na piersi.
- Watkins cię szuka - odparła nadal mierząc Puchona ostrym spojrzeniem.
- Co za Watkins? - spytali jednocześnie wpatrując się z zainteresowaniem w szatynkę.
- To ty nic nie wiesz? - ślizgonka pokręciła głową z niedowierzaniem.
- Ale o co chodzi? - zapytała zaskoczona Ainsley.
- Zostaw chłoptasia z Pucholandu i chodź, to się dowiesz - powiedziała ciągnąc ją za rękaw szaty. Chris skrzywił się, ale nic nie powiedział, nawet nie pożegnał się ze swoją przyjaciółką, bo ona już biegła razem ze ślizgonką w stronę zamku.
Edytowane przez Alae dnia 02-08-2009 18:32
Dom:Gryffindor Ranga: Minister Magii Punktów: 2047 Ostrzeżeń: 0 Postów: 264 Data rejestracji: 02.04.09 Medale: Brak
- Ty ciemna maso, patrz co robisz! - warknęła Ainsley patrząc jak
Przed jak powinnaś postawić przecinek.
powiedział srogo Snape
Nie jestem pewna, czy słowo "srogo" dobrze tu pasuje. Lepiej byłoby kpiąco, drwiąco albo coś w tym stylu.
przynajmniej w mienianiu Chrisa.
Czyżby chodziło Ci o słowo "mniemaniu"?
a on...do Huffelpuffu
Po kropkach spacja.
- Czemu to zawsze ja? - mruknął do niej ciężko wzdychają.
Zgubiłaś c.
ślizgonów
Wielka litera.
westchnęła Ainsley chichocząc pod nosem
Kropka.
Mam nadzieję, że nie zraził Cię długi brak komentarzy i będziesz kontynuować opowiadanie. Zdarzały Ci się wpadki, które wymieniłam powyżej, nie mniej jednak myślę, że napisałaś bardzo ładne, fajne opowiadanie. Przyjemnie się czytało. Temat może niezbyt oryginalny - znowu nowe postacie w Hogwarcie - ale mnie to nie przeszkadza aż tak bardzo. Tekst dość ciekawy, wciągający... Spodobał mi się. No, poza jednym wyjątkiem, nazwą Everton (jestem fanką Liverpoolu, niektórzy pewnie zrozumieją), ale tym się nie przejmuj. Czekam na kolejną część. Moja rada: wprowadź w niej więcej akcji, napięcia itp., tego właśnie tutaj mi zabrakło.
Dom:Gryffindor Ranga: Przewodniczacy Wizengamotu Punktów: 1969 Ostrzeżeń: 0 Postów: 487 Data rejestracji: 05.04.09 Medale: Brak
- Ty ciemna maso, patrz co robisz! - warknęła[czas teraźniejszy] Ainsley patrząc jak z kociołka jej przyjaciela wylewa się[czas teraźniejszy] brązowy płyn prosto na jej buty. Że też pracował [czas przeszły] tak blisko niej. Nie to, że go nie lubiła[czas przeszły] , w końcu był [czas przeszły] jej przyjacielem, ale na lekcje eliksirów stanowczo nie powinno się go wpuszczać.
Mylisz czasy.
"Dziewczyna nie jest zadowolona ze swojego partnera. Choć to jej przyjaciel, którego lubi. Ale na lekcje eliksirów jej zdaniem nie powinno się go wpuszczać. Gdyż przysparza więcej szkód niż pożydku."* ... coś w tym stylu.
a on...do Huffelpuffu
Spacja.
Dwa przeciwieństwa, a jednak przyjaźnili się od dziecka
przyjaźnią*
przynajmniej w mienianiu Chrisa.
"... w mniemaniu (...).* jak mniemam. ;d
To była naprawdę urocza przyjaźń, między Ślizgonką, a Puchonem.
jest*
nie rozerwało tej więzi
zniszczyło?
Co za ironia losu, prawda?
A noo, prawda.
prychnęła mieszając swój wywar z niezwykłym skupieniem.
Coś mi tu zgrzyta. Chyba lepiej by było "prychnęła, następnie mieszając swój wywar w niezwykłym skupieniu"* jakoś rozdzielić te dwie czynności, aby było przejrzyście.
Zdaniem Christiana, to profesor Snape nadawał się na trutkę na szczury, jedno spojrzenie i zwierzak już by nie żył.
Dobre. Ale zmieniłabym coś. "... Snape mógł doskonale zastąpić trutkę na szczury (...)"*
Ku wielkiej uciesze Evertona lekcja eliksirów dobiegła końca. Co prawda znowu nie oddał próbki swojego eliksiru,
wywaru?
Ku wielkiej uciesze Evertona lekcja eliksirów dobiegła końca. Co prawda znowu nie oddał próbki swojego eliksiru, jednak sam fakt, że lekcja
"... już dzisiaj nie będzie musiał sterczeć nad flakonikami i i garnuszkiem (...)"* ;]
- No i co się tak szczerzysz? - spytała Ainsley mierząc wzrokiem przyjaciela i bawiąc się kosmykiem swoich czarnych jak smoła włosów. Chłopak wyszczerzył się jeszcze bardziej,
"Chłopak uśmiechnął się jeszcze (...)"*
jednak po chwili znów uśmiechał się od ucha do ucha.
"... był znów w dobrym nastroju"*
jednak nie przeszkadzały ona promieniom słonecznym w dojściu do błoni Hogwartu.
one*
- Jak ty możesz z nimi wytrzymać?
hmm... wytrzymywać? Bo wytrzymać to raz, a wytrzymywać to ciągle. A ona z nimi przebywać musi przez dłuższy okres. [?] Choć tak chyba też jest poprawnie.
ślizgonów
Wielka literka "Ś".
każdy myślał o czym innym
A kto ich tam wie? (:
Hmm... nawet fajne ff. Mi się podobało. Ale to i tak za mało aby dodać ocene. Poczekam na następny rodział, który mam nadzieję się ukaże.
__________________
Najtrudniej jest widzieć słońce, wierzyć w słońce i nie czuć ciepła.
Dom:Gryffindor Ranga: Sześcioroczniak Punktów: 590 Ostrzeżeń: 2 Postów: 287 Data rejestracji: 15.11.11 Medale: Brak
Ja się błedółw nie czepiam bo każdy człowiek je robi.Nikt przecież nie jest idealny. Dla mnie masz talent. Nie przejmój się kometarzami tylko pisz. Każdy pisarz robił błędy.
Pozdrawiam i życze dużo, dużo weny
lady552
__________________
Oglądasz się za siebie...
Kolejny dzień za Tobą.
I wiesz, czas pędzi jak szaleniec,
Szybciej i szybciej, to nie nowość.
I znowu zliczasz życia łup,
Wszystkie porażki i podboje.
I nie raz los Cię gorzko zwiódł,
A czasem mogłeś wyjść na swoje.
Więc, każda z Twoich nowych dróg,
Niech będzie ta szczęśliwa...
Niech każda Twa decyzja,
Okaże się właściwa.
Z odwagą i uśmiechem,
Zaczynaj dzień co rano.
Kochaj i tak postępuj,
By Ciebie też kochano.
I zamiast lat przybywać,
Niech Ci ubywa... z wiekiem.
I zawsze dla człowieka,
Po prostu bądź człowiekiem.
Przeskocz do forum:
Harry Potter - Hogsmeade, Twoja Magiczna Wioska
Oceny
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą oceniać zawartość strony
"Hogsmeade.pl" is in no way affiliated with the copyright owners of "Harry Potter", including J.K. Rowling, Warner Bros., Bloomsbury, Scholastic and Media Rodzina.
Administratorów: 8
Choć tak chyba też jest poprawnie. 
