---

Siła horkruksów.

- Panie, wiesz ile dla Ciebie poświęciłam?
- I czy żałujesz? Bellatrix. Moja piękna, nie pokocham Cię, nie potrafię.
- Krzywdzisz mnie tymi słowami. To co mówisz boli mnie, ale ten ból pozwala mi nadal czuć, że jesteś obok mnie
- Już Ci mówiłem Bello, nie pokocham Cię.
- Nawet jeśli ty nie pokochasz mnie, to pozwól mi kochać Ciebie.
- To już nie moja sprawa do kogo czujesz miłość. Bądź przy mnie, wielb moją osobę, a będzie Ci dane stać u mego boku w czasie mojego tryumfu.
- Nie wiem czy mi to wystarczy Panie. Wszystko wytrzymam, tylko daj mi siebie kochać.
- Moja wierna przyjaciółko. Miłość to najstarsza i najbardziej niebezpieczna siła, jak śmiesz chcieć mnie nią obdarzyć? Zgubiłaś się gdzieś po drodze, po drodze do zwycięstwa. Zapomniałaś czego pragnę?
- Nie zapomniałam. Niestety twoja wielkość przyćmiła mój umysł.
- Pochlebiasz mi tymi słowami, a może chcesz mnie podejść, co? Moja droga Bello.
- Nie mów tak panie. Moje uczucie jest szczere.
- Szczerość zachowaj dla siebie. Na co mi ona. Moja Droga Bello. Życie zbudowało mój system wartości w którym każdy człowiek, nie zależnie od wszystkiego zajmuje najdalsze pozycje. Nie będę prosił o wybaczenie. A teraz idź! Jestem zmęczony tą rozmową.

Komentujcie. To jest krótki tekst bez kontynuacji, tak mnie naszło.
Czy myślicie, że Voldemort naprawde nie był w stanie pokochac nikogo ?

---

Zachwycające to może i nie jest, ale ma coś w sobie. Nie potrafię sobie wyobrazić Voldemorta zwracającego się w taki sposób do kogokolwiek. A tak swoją drogą, to ładnie budujesz zdania, no i błędów się nie dopatrzyłam, oprócz Voldemord w pytaniu na końcu ;p.

---

Zły dział, przenoszę do Zakończonych.

---

Jak zaczęłam czytać to mi się nie podobało, ale kiedy doszłam do końca.. no, no, jestem pod ważeniem :D Tekst w miarę poprawny ortograficznie, tylko ten Voldemord mnie załamuje... ale poza tym bardzo fajnie :D

---

Ciekawy :)

---

Całkiem, całkiem. Nie jakieś wybitne, ale bardzo dobry poziom . Pisz nadal : D