---

Quirrell był pierwszym nauczycielem Harry'ego nauczającym go obrony przed czarną magią. Przez cały pierwszy tom ukazany w świetle "b-b-biednego j-j-jąkały". Mówiono nawet, że na jego ciągłe zdenerwowanie wpływ miało spotkanie z wampirami w Czarnej Puszczy oraz późniejsze kłopoty z pewną wiedźmą. Dlatego trudno uwierzyć w prawdziwe oblicze Quirrella, który pod wielkim turbanem ukrywał twarz Voldemorta. Jedni mu współczują, inni uważają za nieudacznika. A co Wy sądzicie o profesorze Quirrellu?

---

Uważam go za człowieka, który poprostu bał się śmierci. Dlatego stał się sługą Voldemorta.

---

Ja jestem podobnego zdania, choć nie całkiem. Jak na_pewno pamiętacie, Quirrell tylko udawał nieudacznika etc. by pomóc Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. Nie zaprzeczę jednak, że robił to ze strachu, jak wspomina Sami Wiecie Kto w ostatniej części. Quirrell uległ swojemu strachu i stał się w pewnym sensie żywicielem JEGO. Potem jednak nie miał na tyle odwagi, by z tym skończyć. Ten człowiek był zwykłym, próżnym czarodziejem. Nie był nieudacznikiem, bo właściwie był dość wykwalifikowanym czarodziejem, czemu na_pewno nikt nie może zaprzeczyć. Jednak był zbyt słaby.

---

Ja go uważam za zwykłego tchórza i tyle

---

Może on nie był taki zły ... ale jednak był sługą Voldka ...

---

zgadzam się z Veronic Riddle

---

Był nieudacznikiem i gdy spotkał Voldemorta, on mu zaimponował i wziął na swoją stronę. Trochę mi żal Quirrella.

---

Trudna sprawa z Quirrellem. Z jednej strony był sługusem Voldemorta, z drugiej osobom jąkającą się i nieszczęśliwą w jakimś sensie. Ja uważam, że Sami-Wiecie-Kto chciał wybrać postać na tyle oddaną Hogwartowi, by nigdy na niego nie padł cień podejrzeń, że zrobi jakiekolwiek głupstwo. Po drugie, logiczne, że chcąc zwalczyć Harry'ego musiał być blisko niego. Pierwszy nauczyciel Pottera miał jakąś wiedzę na temat swego ucznia. Po trzecie, lęk przed utratą życia na rzecz potężniejszego czarodzieja to także jest argument na pytanie dlaczego Quirrell postanowił walczyć po stronie ciemności. Dla mnie jest niewątpliwie człowiekiem zagadką.

---

Quirrell od zawsze był mi obejętny, nawet wtedy, kiedy okazało się że z tyłu głowy ma Voldemorta.

---

Żal mi trochę Quirrella, bo zaufał Voldkowi. Ale tak to zbytnio go nie lubię.

---

Ja się również z wami zgadzam ... On tylko udawał takiego, a, że nie chciał umrzeć to pozwolił Voldemortowi sobą zawładnąć ... ;)

---

A co można o nim powiedziec? Znamy go przeciez od czasu, kiedy już Voldemort wstąpił w jego ciało, ale skąd mamy wiedziec, że przed opętaniem Quirrel był inny, może lepszy czy gorszy? Tego się nigdy nie dowiemy. Ale jakikolwiek by nie był to tylko jego naiwnosc i - byc moze - łatwowirnosc pozwoliła Voldemortowi władac jego ciałem. Takie jest moje zdanie.

---

Mi też. Może kiedy dowiedziałam się, że był sługą Voldka wkurzyłam się na niego, ale później przestał mnie obchodzić.

---

Ja myślę, że Quirrell to bardzo skąplikowana osoba. 'Z jednej strony' wszystkiego się bojący nauczyciel, a 'z drugiej' Voldemort .

---

Och! Jak miło, że ktoś wspomniał o Quirrellku.
Rzecz w tym, że sama nie wiem co o tym myśleć. Z jednej strony można by uznać go za tchórza, lecz z drugiej jako człowieka ambitnego i, rzecz jasna, wspaniałego aktora. Oszukał samego Dumbledore'a, a to już nie lada wyczyn. Szczerze go podziwiam. :happy:

---

No, Karolinko. xD A ja, czytając niekróre z powyższysz odpowiedzi, myślałam, że już nikt nie czyta dokładnie Harry'ego.. xD Ludzie no.. Piszecie, że Quirrell, to cholerny tchórz, a nawet nie wiecie, że on tylko symulował.. Jak już się do czegoś zabieracie, to róbcie to dokładnie, a nie dla punktów.

No..! Dziękuję. xDD

Skończyłam. :smilewinkgrin:

---

Bo Quirrell to tchórz, bo nie był wstanie 'postawić' się Voldemortowi. Gdyby był naprawdę odważny to albo nie dałby się opanować albo (gdyby do tego już doszło) skończył by z sobą jak prawdziwy facet.

---

Dla mnie Quirrel był zwykłym partaczem bał sie tego czego nauczał. Dał sie manipulowac Voldemortowi

---

Był to po prostu słabeusz bał się wszystkiego.

---

ja nie traktuje go 'łagodnie'. Przez cały czas kierował nim CZarny Pan który nie miał dość siły by stanąć samemu na nogi, dlatego wybrał Qurriela, a ten udawał " b-b-biednego j-j-jąkałę" .

---

---

Dla mnie on był po prostu tchórzliwym czarodziejem... Spotkał Voldemorta i ze strachu poległ jemu ale nieudacznikiem nie był bo na końcu kiedy była walka o kamień filozoficzny wykazał się odwagą i nie wyglądał na tego Qurriella jak na lekcjach o-o-brony p-rze-d-d czarną m-m-agią :P Po prostu udawał i tyle.

---

Ja myślę, że profesor Quirrell na tyle bał się i śmierci, i Voldemorta (wszystkich opowieści o nim itp.) że stał się jego sługą. Zresztą jak wszyscy inni. Ja mu trochę współczuję, bo gdyby nie przeszedł na stronę Voldemorta to by umarł. ;/

---

że to tchórz!!! Co takiego Voldemort mu robił, znaczy co mógłby mu zrobić, gdyby się Quirrell zbuntował? zabił go? wątpię. Gdyby Quirrell chciał to by się go pozbył...

---

Żal mi Quirella... To biedny czarodziej wykorzystany przez Voldemorta... Pewnie sam zgodził się zostać sługą Czarnego Pana. Uważam jednak, że kiedy się na to godził nie zdawał sobie sprawy z konsekwencji, jakie będzie musiał ponieść. Nie bronię go. Quirell nie był bez winy. Tak naprawdę, kiedy czytałam pierwszy tom, byłam pewna, że to Sneape jest winny, nie biedny jąkała. Byłam zaskoczona, kiedy okazało się, że to właśnie ten biedny jąkała był "mieszkaniem" lorda Voldemorta. Poza tym uważam, że Quirell był zwykłym tchórzem, dbającym tylko i wyłącznie o swoje dobro. Wydaje mi się, ze nie ma nic na jego obronę.

---

---

Jak dla mnie Quirrell był tchórzem. Gdyby trzymał stronę dobra, nie zdecydowałby się na służbę u Voldemorta. Najważniejsze dla niego było to, żeby chronić swój tyłek, nie chciał narażać się Voldemortowi. Przez całą pierwszą część dobrze wszystkich zwodził, ja nie zorientowałam się, kim jest naprawdę.

---

Nie wiemy nic o jego przeszłości (pod warunkiem, że nie spotkał wampira tylko po prostu Waldka), więc ciężko nam go ocenić. Przecież Voldemort go uwiódł po swojemu...

---

Właściwie mało o nim wiemy. Oczywiście wszyscy jak jeden mąż powiemy, że Właściciel Turbana był tchórzem. Bał się narazić i dlatego "poczęstował" swoim ciałem Voldemorta. Oczywiście dobrze na tym nie wyszedł. Bał się narazić ichciał być "TyM ZuYm". ;P
O R ó Ą
D B O G R !

---

nieudacznik! trzeba być bardzo słabym aby Czarny Pan (jako odłamek duszy) zawładnął naszym umysłem... przecież on nie był nawet w pełni stworzeniem. Bardzo podobał mi sie motyw z turbanem ... Szczególne wrażenie wywarło to na mnie w filmie... świetny motyw :)

---

Quirrell był nawet dobrym nauczycielem obrony. Tylko ten Voldemort wystający mu z tyłu głowy... Trochę mi go żal. Ale cóż, mógł się nie bratać z Voldemortem.

---

Hmmm... profesor Quirrell uczył już w Hogwarcie zanim Harry przyszedł do szkoły (bodaj mugoloznastwa...). Wydaję mi się, że on po prostu się przestraszył. Był w Albanii, w jakimś lesie albo na jakiejś pustyni, może szukał jakiejś gospody, a tu nagle spotyka wielkiego Lorda Voldemorta. Ma szansę, by stać się częścią czegoś wielkiego - odrodzenia potęgi LORDA Voldemorta. No to raz kozie śmierć, a że Voldkowi zależy na Hogwarcie to super! Mogę mu pomóc!

Jest jeszcze szansa (nie wiem czy ktoś wziął ją pod uwagę), że Voldemort opanował Quirrella bez jego zgody, wykorzystując moment, gdy ten może osłabł, czy coś.

---

Quirrell i tu powtórzę to co wiele osób powyżej, był zwykłym tchórzem, który bał się sprzeciwić Voldemortowi. Na pewno nie mogę powiedzieć, że było mi go żal, uważam, że sam sobie był winny. Nieudacznikiem nie był tylko w go udawał, chciał żeby wszyscy go za takiego udawali. Chodziło mu o kompletny brak podejrzeń.

---

Quirrell jest mi obojętny. Ale chyba uważam go za takiego nieudacznika, wkońcu poddał się Voldemort'owi i to jest najważniejsze. A to że on go wykorzystał, nie interesuje mnie, sam tego chciał. ; )

---

Moim zdaniem Quirrell to oszust i nieudacznik.

---

Na początku był taki cały czas przestraszony i taki jakby roztrzęsiony.Pod koniec książki było już wiadomo że jest spokojniejszy, bo on przecież tylko udawał małego, przestraszonego profesorka.:]

---

No tak musiał udawać, żeby go nie zdemaskowano, a później to był przekonany, że nic mu już nie grozi.

---

Ja na niego zbytnio uwagi nie zwracałam, a nawet jeśli to nie polubiłam go. Zawsze był dla mnie obojętny i w filmie i w książce. Nigdy nie było mi go żal zawsze był dla mnie jednym wielkim nieudacznikiem, który za wszelką cenę chciał być kimś chowając Czarnego Pana pod swoim turbanem.

---

Obojętna, niewiele znacząca dla mnie postać, po prostu, jeden z nauczycieli w Hogwarcie. Dopiero, kiedy pod koniec książki zaczęło się wyjaśniać, jaki naprawdę jest Quirrell, zwróciłam na niego trochę większą uwagę. Nie lubię tego typu ludzi, co on. Przed spotkaniem z Voldemortem był jeszcze człowiekiem, z którym dałoby się radę pogadać, zaprzyjaźnić się, krótko: wówczas nie był zły. Spotkanie z Sami-Wiecie-Kim zupełnie go zmieniło, pojawił się nowy Quirrell, którego nienawidzę. Był taki sam jak Voldemort. Nie miał serca. Był ambitny, żądny władzy, co go upodabnia trochę do typowego Ślizgona. Gardzę takimi ludźmi, dla mnie inne cechy, inne wartości, są najważniejsze w życiu. Chociażby rodzina, przyjaźń... W dodatku Quirrell był całkowicie oddany Voldemortowi, a ja od początku powieści trzymałam z tą "dobrą stroną".

---

SLATERO QUIRRELL - RYS PSYCHOLOGICZNY

Rozdział I
Praca w Hogwarcie. Podróż.

Slatero Quirrel, uzdolniony młodzieniec o błyskotliwym umyśle, podejmuje w Hogwarcie stanowisko nauczyciela Mugoloznawstwa. Wiedzę czerpie głównie z książek, możemy jednak domyślać się, że dla kogoś tak dociekliwego nie jest to w pełni satysfakcjonujące. Decyduje się pogłębić swą wiedzę. Postanawia wziąć rok urlopu i wyruszyć w podróż mającą na celu powiększenie doświadczenia życiowego i zawodowego. Sam Slatero nie zechciał zwierzyć się ze swoich planów i oczekiwań, jakich z nimi wiązał. Na próżno próbowałem się z nim skontaktować. Niestety, powszechna opinia o tym, że umarli nie są zbyt rozmowni, okazuje się być brutalnie prawdziwa. Mimo to, opierając się na powszechnie znanych faktach, podążyłem tropem Quirrella w dzicz. Trafiłem do Albanii. Miejscowi mile go wspominają. Był to człowiek otwarty, rozmowny, interesował się życiem codziennym. Chętnie pomagał w pracach na farmach. Jako czarodziej, nawet pomimo zajmowanego w Hogwarcie stanowiska, nie miał jednak zbyt wielkiego doświadczenia w kontaktach z Mugolami. Turhan Biçaku z uśmiechem wspomina jak pewnego razu Slatero próbował wydoić krowę lecz, ku zaskoczeniu i rozbawieniu wszystkich, pomylił ją z bykiem. Podejrzewam, że właśnie to zdarzenie, wywarło znaczący ślad na jego psychice, dlatego też opuścił przyjazne i ucywilizowane okolice i udał się na samotną wędrówkę.

Rozdział II
Nowe doświadczenia. Zmiana światopoglądu.

Podczas mojej wędrówki przez lasy albańskie nieraz ogarniały mnie czarne myśli. Zrozumiałem wtedy jak musiał się czuć Slatero. Wyalienowany, samotny, zapewne wciąż dręczony wspomnieniami związanymi z niefortunnym incydentem z bykiem, pogrążył się w rozmyślaniach. Nadszedł czas zwątpienia i buntu. Zapewne właśnie wtedy nastąpił moment zwątpienia i upadek dotychczasowych ideałów. Traumy związane ze zbyt bliskimi kontaktami z Mugolami, poważnie wstrząsnęły tym człowiekiem. Być może wtedy postanowił całkowicie oddać się dziczy i życiu pustelnika, chcąc zapomnieć o otaczającym go świecie. Jego umysł stał się podatny na sugestie, Quirrell był słaby niczym dziecko. Niewinny i zagubiony czekał na nauczyciela. I nauczyciel go odnalazł.
Lord Voldemort od wielu lat krążył po albańskiej puszczy. Czekał na ofiarę, którą łatwo będzie zawładnąć. Kimś takim był Quirrell. Voldemort, w swej nieprzeniknionej inteligencji, spostrzegł w Quirrellu szansę. Pogłębił jego traumy związane z Mugolami. Wzbudził nienawiść, opowiadając o swoich doświadczeniach związanych z nimi. Zdradził najgłębsze sekrety swojego dzieciństwa. Mówił o dojrzewaniu w sierocińcu, rzucanych mu nieprzyjaznych wspomnieniach, wytykaniu inności. Ukazał Mugoli jako żądne krwi i bezlitosne kreatury, przepełnione zazdrością i nienawiścią. Quirrell uwierzył. Lub chciał uwierzyć. Dał się jednak przekonać Voldemortowi, że osiągnięcie własnego szczęścia jest sprzężone z upodleniem niemagicznych. Jako jedność wrócili do Anglii.

Rozdział III
Powrót do Hogwartu i przejęcie stanowiska nauczyciela Obrony przed Ciemnymi Mocami

Quirrell i Voldemort. Dwa, tak zdawałoby się różne charaktery, skryte w jednym ciele. Jestem niemal pewny, że dawny Slatero już wtedy nie żył. Był jedynie fizyczną machiną, szkieletem, który wykonywał rozkazy Czarnego Pana. Był uległy, zanikła jego wola, młodzieńcze ideały rozprysły się w niebyt. Quirrell stał się marionetką. Pustą i nic nieznaczącą. Myślicie, że pocałunek Dementora jest czymś strasznym? Wyobraźcie sobie, co musiało dziać się ze Slatero! Był całkowicie sam, mimo nieustannego towarzystwa Voldemorta. Myślę, że taki kompan jest znacznie gorszy od urojonego przyjaciela, jakiego często tworzą sobie dzieci. Dlaczego? Bo nie pozwala na chwilę spokoju, nieustannie sączy w twój mózg jad, podsuwając coraz to bardziej zdrożne myśli.
Quirrell powraca do Hogwartu i obejmuje przeklęte stanowisko nauczyciela Obrony przed Ciemnymi Mocami. Nie wiemy, kto tak naprawdę uczy r11; Quirrell, czy Voldemort. Możemy się jednak domyślać, że ta niewielka cząstka Quirrella, Slatero, która gnieździła się w jego umyśle, potrafiła chronić niewinne dzieci przed zgubnymi manipulacjami Toma Riddler17;a. Dziękujemy ci za to, Slatero.

Rozdział IV
Kamień filozoficzny.

Wiemy, że kamień filozoficzny nie istniał (patrz: http://hogsmeade....post_76100 , post 35). Ta osnuta legendą substancja wykreowana w cwanych i fałszywych umysłach Nicolasa Flamela i Albusa Dumbledore'a skusiła, zdawałoby się inteligentnego, czarnoksiężnika. Voldemort poinformował Quirrella, że kamień filozoficzny (będący, jak podaje wierny pracownik Banku Gringotta, Gryfek, zwykłym rubinem) znajduje się na ulicy Pokątnej. Quirrell niezwłocznie tam wyrusza. Ubiega go jednak jeden ze ślepo zapatrzonych w swego mistrza pachołków Dumbledore'a i niezrównoważony psychicznie półolbrzym, Rubeus Hagrid. Quirrell odnosi porażkę. Wyobraźmy sobie, jak musiało to nim zachwiać. Jedyna nadzieja na szczęście upadła. W tym właśnie momencie Slatero odnajduje w sobie nieznane dotąd pokłady mocy. Coś, co miało go pogrążyć, dodaje mu sił i motywacji. Jest zdeterminowany, by za wszelką cenę osiągnąć szczęście, a pomaga mu w tym Voldemort. Wszystko zaczyna układać się dobrze. Slatero Quirrell już wie, gdzie ukryty jest kamień filozoficzny, wie jak może go zdobyć, ma nawet plan jak to uczynić.
Wtedy na jego drodze powstaje kolejna przeszkoda. Przeszkoda, licząca sobie zaledwie jedenaście lat. Ten w rzeczywistości niegroźny i pozbawiony większych talentów chłopiec (potrafił tylko latać na miotle), znany pod nazwiskiem Harry Potter ma jednak coś, czego nie ma Quirrell. Ronald Weasley i Hermiona Granger, jego rzekomo życzliwi przyjaciele, którzy tak naprawdę wykorzystują chłopca, by zdobyć sławę, decydują się wywołać ruch oporu i sprzątnąć kamień sprzed nosa Slatero. Czarny Pan informuje Quirrella, że nie będą oni wielką przeszkodą. Prawdziwa przeszkoda pojawia się później.
Severus Snape. Były śmierciożerca, a obecnie zdrajca. Kolejna ofiara chytrego umysłu Albusa Dumbledore'a. Snape szpieguje, knuje intrygi, prześwietla coraz to kolejne plany. Slatero dzielnie zaciska zęby i brnie do przodu po tym grząskim gruncie. Udaje mu się wydobyć od Hagrida informacje o Puszku, trójgłowym psie pilnującym kamienia. Czyni to w sposób niezwykle zręczny, dowiedziawszy się uprzednio o skłonnościach Hagrida do alkoholu i nielegalnych interesów.

Rozdział V
Ostateczna rozgrywka. Śmierć.

Slatero Quirrell znajduje się przed zwierciadłem Ain Eingarp. Co w nim widzi? Zapewne siebie, pogrążonego w szczęściu. Ukazują mu się spełnione marzenia, traumy ze spotkań z Mugolami nie istnieją. Nie jest jednak w stanie odnaleźć kamienia. Co musiał wtedy czuć? Złość, brak sił, smutek, rozgoryczenie. Zapewne wtedy był już na skraju załamania. Światełko w tunelu zapala ktoś, kogo się nie spodziewał. Harry Potter. Wysłany przez Dumbledore'a, by zdobyć kamień. Lord Voldemort decyduje się sam porozmawiać z Potterem. Wtedy to, Quirrell całkowicie traci kontrolę nad swoim umysłem. Jest już tylko Voldemort. Wywiązuje się walka, w wyniku której Potter w wątpliwie moralny sposób morduje Slatero. Voldemort go opuszcza. Quirrell czuje jak umiera. Płacze. Ogarnia go żal. Żal nad niespełnionymi planami, zaprzepaszczonym życiem. Wtedy to dostrzega prawdę o tym jak został zmanipulowany, jak Voldemort z niego szydził. Wie, że był tylko pionkiem, nic nie znaczącą zabawką, która i tak miała na końcu umrzeć. I rzeczywiście umiera. Żegnaj, Slatero Quirrellu, spoczywaj w pokoju, lecz niech twój duch zawsze będzie z nami. Dziękujemy ci za to, co zrobiłeś w swym życiu. Że dałeś nam naukę, którą powinniśmy zapamiętać. Dziękujemy ci za to. Spoczywaj w pokoju.

---

Myślę, ze Quirrell był człowiekiem o słabym charakterze, ale z jednej strony biednym, przestraszonym choć nie współczuję mu. Z własnej woli (no, teoretycznie..) Pomógł Voldemortowi w kontynuacji jego planów, powrotu do dawnej potęgi i zabicia Harry'ego. W celu udowodnienia, że jest kimś zrobił coś strasznego. No, ale przynajmniej Voldemort miał z niego trochę pożytku... przecież bez V. byłoby nudno!

---

Moim zdaniem Quirrel był po prostu tchórzem i niepotrzebnie pchał się tam gdzie nie powinien. W końcu gdyby nie dotarł do albańskiej puszczy Voldemort by nim nie zawładnął. Z drugiej strony gdyby nasz profesor był przynajmniej dobrym czarodziejem nie dopuściłby do tego. No, ale wtedy pierwsza część przygód Harry'ego nie miałaby sensu.

---

W sumie popieram zdanie Gamonia (czy może Gamona? oj ciężki jesteś chłopcze w odmianie : >).

Ciężko sobie wyobrazić jak musiał czuć się biedny Quirrell, gdy już wydoił byka. Miejmy nadzieję, że nie pił potem tego mleka...

I po co ci mugole się bawili jego kosztem? Jeden głupi żart i już z porządnego człowieka zrobił się wrak... Jak następnym razem spotkam jakiegoś mugola, to mu tak przyfanzolę, że będzie żałował tego, co podobne mu kreatury zrobiły z tym czarodziejem! Za ten występek wszystkich mugoli powinno się spalić na stosie, ot co!

A tak poza tym: Gamon, czemu nie dasz tego do działu fan fiction : > Całkiem nieźle ci to wyszło : ]

---

Quirell z tego co wiemy był człowiekiem słabym, może niekoniecznie tchórzem ale na to wygląda, zapewne dlatego połączył się z Voldemortem. Chciał przez to zyskać niewyobrażalna dla siebie moc, której sam nigdy by nie posiadł. Taka jest moja opinia na temat profesora Quirella, którego osobiście nie lubiłem.

---

straszne strachajło z niego

---

Lord Voldemort w "Czarze Ognia" powiedział, że Quirrell zgodził się na współpracę z nim tylko dlatego, że się bał. Po prostu tchórz.

Dobrze grał tzw. "pierdołę", był ostatnią osobą, którą podejrzewałabym o sprzymierzenie się z Sami-Wiecie-Kim ;)

---

mi on zawsze przypominał takiego lalusia od początku za nim nie przepadałam

---

Quirrell to dosyć ciekawa postać. Dał się uwieść Voldemortowi, ale przyznajmy, komu udało się oprzeć "uwodzicielskiemu" Voldziowi? Ja nie żywię do niego jakiś negatywnych uczuć. Trochę się po prostu zagubił, myśląc, że Voldemort mu zaufa i będzie mu "przyjacielem".

---

o-on fa-fa-fajnie si-si-si-się jo-jo-jon-jonkał
śmieszny jest <lol>

---

"Jąkał", chłopcze, "jąkał". Poza tym: co sensownego ten post wnosi do tematu? Tak ambitnej "pracy" dawnom nie widział.

---

Dla mnie dobre jest jedno i drugie. Współczuję mu, ale i tak był nieudacznikiem. W sumie nie wiemy w jakich okolicznościach 'zaprzedał' swoje ciało Voldemortowi. Może musiał się zgodzić, po niesamowitych torturach, a może wierzył, że Voldemort zmieni świat czarodziejów na lepszy i oczyści go z szlam, mugoli i nieczystych ?
Przez to jąkanie wydawał się taki spokojny ( ? ). Ciężko byłoby się spodziewać po takim nauczycielu, że 'współpracuje' z Voldemortem i jest smaym zUem.

---

Nie wiemy za dużo o jego przyszłości więc raczej ciężko go ocenić.Trzeba polegać na jego zachowaniu tylko w książce.Nie był nieudacznikiem w końcu uczył w Hogwarcie:)lecz dał się przeciągnąć na stronę Voldemorta więc pod tym względem był zły:D

---

Gdyby kierować się informacjami które możemy wynieść z książki, to faktycznie jest to biedna sierotka. I owszem. W czasie swoich przygód Quirrell przez przypadek mógł spotkać Voldemorta a ten wykorzystał jego słabość przed walką i obroną i zniewolił go sobie. Ale jest jeszcze inna możliwość. Mógł on być cichym zwolennikiem Voldka..

---

No cóż sadzę że Quirrell może nie był do końca złym człowiekiem tylko po prostu bardzo źle wybrał nie miał innego lepszego wzorca którym mógł się kierować. Gdy wreszcie natrafiła mu się okazja żeby się wykazać to nie chciał z niej rezygnować...

---

Taki tam mały, strachliwy Voldemortobojny czarodziej. Nic konkretnego oprócz tego że ma charakterystyczne rysy czaszki. Nigdy nad nim się nie zastanawiałem, nie zamierzam, postać niczym mnie nie porwała i jest fajnie.

---

Dobre sobie. A wiesz, że tak scharakteryzować można większość magusów z książek o Potterze? Poza tym: skąd wiesz, że Quirrell był mały?

---

A bo tak sobie go wyobrażam. Bronisz mi?

PS. Wiem że tak można scharakteryzować większość magusów z książek o Potterze. NO I ?!

---

No i to, że twój post jest równoważny mniej więcej takiemu: "Quirrell to jeden z czarodziejów z książek o HP. Myślę, że był mały." Zatem się nie popisałeś, nie odkryłeś Ameryki, nie dokonałeś przełomu. Ba, własną inwencję i opinię o postaci ograniczyłeś do słowa "mały". Kreatywny to ty nie jesteś.

---

Za to ty nadrabiasz tym że zwracasz tylko uwagi innym i się dowartościowujesz tym bo w realnym życiu nikt się Ciebie nie słucha :)

---

Ja tylko uprzejmie zwracam uwagę na nieścisłości w twoim postach, a ty zaraz się miotasz jak kaczka z ADHD. To smutne. Pokemonów chyba za dużo oglądałeś i stąd tyle w tobie agresji.

---

Quirell był tchórzem, bo poddał się woli Czarnego Pana i był mu posłuszny. Również był dobrym aktorem, bo oszukać Dumbledore`a było trudno (chociaż albus coś podejrzewał).
Jest też mi trochę go żal.

---

hymm czubek . Zwykły posłaniec

---

Heh, a co można sądzić o facecie, któremu z tyłu czaszki wyrasta twarz Voldemorta?
A tak serio, to pamiętam co myślałam, kiedy czytałam książkę po raz pierwszy. Myślałam wtedy, że Dumbledore miał nierówno pod sufitem, skoro zatrudnił takiego nieudacznika, na takim stanowisku. A potem się okazało, że nie był nieudacznikiem, tylko sługą Voldiego i całkiem nieźle poszło mu z tym Kamieniem, gdyby nie podejrzenia Snape'a i działania Pottera.
Mimo to nie chciałabym, żeby uczył mnie ktoś taki - ze śmierdzącym turbanem na głowie.

---

Właśnie co tam można o nim sądzić? Z początku było mi go żal, a potem kiedy wyszło wszystko na jaw zapałałam do niego żywą nienawiściąxD
Taki tchórz, któremu z tyłu głowy wydaje rozkazy Voldzio:]

---

podły łgarz i wredny kłamca(jak mógł być z voldemortem)

---

Ja na początku współczułem mu.Świetnie się maskował.Nie mam pojęcia jak Snape go rozgryzł ( " Snape przez cały czas mnie podejrzewał " ).Nawet Harry,Hermiona i Ron go nie podejrzewali.Gdy zobaczyłem go przed zwierciadłem zdziwiłem się.Co on tam robi.A on był " ciałem Voldemorta ".
Po tym jak się ujawnił moje współczucie się skończyło.

---

Naprawdę wspaniale uczy, szkoda że w świecie mugoli nie ma takich nauczycieli. Wtedy na pewno lekcje były by ciekawsze.

---

Gdy wyszła pierwsza część, to obejrzałam film, w późniejszym czasie przeczytałam książkę. Już na samym początku facet mi się nie podobał, jednak nie przypuszczałabym, że to on chciał ukraść kamień. Tak czy owak nie lubię go.

---

Po prostu był oszustem i tyle i jeśli Hogwart był najbezpieczniejszym miejscem to jak on się tam dostał i że nikt się nie skapnął że on ma z tyłu Voldemorta i nic mu nie wychodziło i się strasznie jąkał.
fajny patent na takie oszukaństwo ;p

---

bardzo lubie ten sport;)

---

Ja sądze że jest draniem udawał przed wszystkimi i przez niego Harry miał nie lada kłopoty!!

---

Mi na początku było jego szkoda, bo taki był wystraszony i w ogóle, a tu nagle Voldemort z drugiej strony głowy.. Ale w sumie to nie jego wina, przecież pewnie bał się Voldemorta i dlatego pozwolił mu 'wejść' w swoje ciało i duszę. Jak pierwszy raz miałam do czynienia z Harrym to właśnie oglądałam ten film i jak go zobaczyłam przy tym lustrze to byłam w szoku, bo nic nie wskazywało na to, że to on chce wykraść kamień. Byłam wręcz pewna, że to Snape. :)

---

Quirrell - To bardzo ciekawa postać. Uważam że po prostu świetnie autorka go ,,stworzyła" Kiedy po raz 1 czytałam Kamień Filozoficzny nawet nie zwracałam na niego uwagi.Oczywiście go nie podejrzewałam więc na końcu było to tak ogromnym zaskoczeniem!Fantastyczne! Jak czytałam potem ( przeczytałam wszystkie części 7 razy) to już nie było takie ciekawe.:)

---

Quirrell - To bardzo ciekawa postać. Uważam że po prostu świetnie autorka go ,,stworzyła" Kiedy po raz 1 czytałam Kamień Filozoficzny nawet nie zwracałam na niego uwagi.Oczywiście go nie podejrzewałam więc na końcu było to tak ogromnym zaskoczeniem!Fantastyczne! Jak czytałam potem ( przeczytałam wszystkie części 7 razy) to już nie było takie ciekawe.:)

---

Było to ogromne zaskoczenie na końcu.I dobrze.

---

Jąkała tak ??
No to na pierwszy rzut oka wygląda tak niewinnie, ale pod tym turbanem kryje coś czego nie da się w żaden sposób ująć słowami :D
On jest taki nie p-p-pozorny i b-b-biedny :D
A tu nagle <<BAM>>, <<TRACH>> i co ??
I 'sługa czarnego pana'...
Jak dla mnie to jest chytry, wredny i w ogóle :D

---

Chytny wredny? Raczej lekko zagubiony fajtłapowaty czarodziej ; D Choć przyznam że nie podejrzewałem go ani trochę, czytając pierwszy raz byłem niemal pewny że to Snape knuje z Voldemortem (no bo i tak knuł x D )

No ale trzeba mu też przyznać że prawie rok chował Voldemorta w swojej główce przy Dumbledorze ; )

---

Sama nie wiem co o nim powiedzieć. Znałam go jak każdy tylko wówczas, gdy z tyłu głowy wyrastał mu Voldemort, nie wiem więc jaki był naprawdę. Na pewno naiwny, bowiem dał się omamić Voldemortowi, ponadto bojazliwy i lekkomyślny.

---

Jako nauczyciel nie sprawdził się w ogóle. W filmie, gdy pierwszy raz spotkał Harry'ego, zachęcał go do lekcji OPCM mówiąc "wyjątkowo fajne zajęcia", a w rzeczywistości kazał im przepisywać środki obrony przed Wampirami.

---

Kurczę Quirrell kiedy to było, muszę sobie przypomnieć pierwszy tom, tak dawno już go nie czytałam :p W sumie poznajemy Quierrella kiedy już jest pod wpływem działania Czarnego Pana, ale moim zdaniem Voldemort opanował go właśnie dlatego że był tchórzliwy i dawał sobą manipulować. Kogoś takiego Czarny Pan potrzebował na swoje sługi. Kogoś z kim mógł robić co żywnie mu się podoba. Mnie tam jest go żal, marnie skończył, był tylko pionkiem w brudnej grze Voldzia :P

---

Qurriel aktro któr gral ą postac jest

---

Jest dupkiem bo był "koleżką" Voldemorta

---

Jest dupkiem bo był "koleżką" Voldemorta

---

Ja uważam , że to , hmm , Nie Był Dobry Czarodziej. Bardzo go nie lubiłem , a stan swojego fizycznego i psychicznego zdrowia zawdzięcza głupocie...Może kiedyś był dobrym czarodziejem , nie wiem , Rowling na jego temat nic nie wspominała , chyba dlatego , że umarł. To też jego wina , wiedział że jest bardzo słaby , i jeszcze wziął Voldemorta na tył głowy -.-, to był pierwszy nauczyciel harry'eego OPCM , i myślę , że nie zrobił dobrego wrażenia , na temat personelu szkoły.

---

morze był by dobrym nauczycielem gdyby nie Voldemort

---

Na poczatku wydawal mi sie taki bojazliwy ale tak w Hogwarcie cos mi sie wydawalo ze ne jest taki no ale potem sie okazalo ze sluzyl Voldemortowi i mial go z tylu glowy bo Voldemort nie mogl narazie posiasc wlasnego ciala i musial je dzielic z kims innym a spotkal Quillera wydawalo mu sie ze latwo mu bedzie go przekonac o tym ze nie ma dobra i zla tylko potęga! I Quillera nie lubie szczerze powiem

---

Na początku było mi go trochę żal. Jąkała, opierał się Snape'owi, ale jak się okazało że ma z tyłu Voldemorta, to przestałam darzyć do niego jakiekolwiek pozytywne uczucia.

---

Prof.Quirell to łajdak i świnia.

---

Na początku był taki fajny ale jak miał też ciało Sami Wiecie Kogo to go z nielubiłem ;/ :@

---

Mnie się wydaje, że Quirrel był dobry, jednak Czarny Pan dysponuje takimi mocami, że się przestraszył. Ze strachu próbował pomóc Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać udając nieudacznika, biednego jąkałę. Przede wszystkim bał się śmierci, a na pewno Voldemort by chciał go ukatrupić z powodu rezygnacji z pomocy Czarnemu Panu.

---

Uważam , że jest to zwykły tchórz . Bo tak na prawdę pomógł Voldemortowi dlatego , bo się go bał , prawda ? Nie z własnej woli użyczył swojego ciała czarnoksiężnikowi . Dla mnie nie był godny takiego zaszczytu , jaki go spotkał .

---

Słaby, ogarnięty żądzą władzy i manią wielkości. Ktoś kto pozwala zamieszkać w sobie Voldemortowi moim zdaniem jest chory >.< Nigdy go nie lubiłam, postać nie jest jakoś specjalnie rozbudowana i dobrze zresztą, bo właściwie niewiele wnosi do książki. Nie było mi go szkoda kiedy umarł, nie było czego żałować.

---

Moje zdanie jest takie, że Quirrell ogarnięty żądzą władzy poddał się Voldemortowi, a potem nie mógł już nic zrobić tylko wypełniać jego rozkazy. Gdyby był dobrym czarodziejem na pewno by nie pomógł Czarnemu Panu. Na początku książki był zabawny, ale później już go nie lubiłam.

---

Nie wiem co mam o nim myśleć ...

---

Hermiona_Greanger
Pomyśl. Jaki dla Ciebie był?
Bo wątpię, że polubiłaś tego człowieka. Dla mnie był wredny i fałszywy. Zresztą,napisałam już tam u97; , co myślę o tym człowieku.

---

Ja go nie lubię dlatego że jest dziwny i woglue

---

profesor Quirrell był według mnie bardzo miły a za razem bardzo nerwowy

---

Był dziwny, to na pewno. Ale czy ja wiem, możne gdyby nie Ten-Którego-imienia-nie-wolno-wymawiać, nie byłby tai zły ;)
Co do niego, jako do nauczyciela, to nie sądzę aby wiele ich nauczył.

---

Po części masz rację. Jednaknie do końca. Quirrell tylko udawał takiego nieudacznika, żeby pomóc Temu Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać. A raczej, nieudacznikiem był, lecz wiele rzeczy udawał by pomóc Sami-Wiecie-komu. Nie lubie Quirrella. Nie wiem dlaczego. Jakoś tak. Ale zaraz-chyba wiem. BO pomaga Sami-Wiecie-Komu.

---

A on nie był pod działaniem Imperiusa ?
Bo tak mi się wydawało ..
No, ale mogłam się mylić .

Za wiele o nim powiedzieć nie można, szkoda, że nie rozwinięto jego roli . Choć do końca nie wiem, w jakim kierunku chciałabym, by ta postać była roztentegowana . No cóż, ja jestem po stronie tych, którzy nie do końca wiedzą, co chcą o nim powiedzieć .

---

Quirrell...hmmm. Według mnie może w głębi duszy jednak był tym nieudacznikiem, pod którego osłoną się schował. No bo żeby przyłączać się do Voldemorta cieleśnie trzeba być po prostu głupim. Przynajmniej według mnie.

---

Quirrell był fałszywy i podstępny a równocześnie słaby. Był ofiarą losu, nieudacznikiem. Próbował grać kogoś kim nie jest. Co chciał osiągnąć tym, że połączył się z Voldemortem? Nie mam najmniejszego pojęcia. Może chciał pokazać, że nie jest takim jakim odbierają go inni?

---

Quirrel był bardzo tchórzliwy. Przez niego mogło zginąć wiele ludzi, jednak nie udało mu się.

---

Cóż, Quirell...
Na początku myślałam, że to miły człowiek no i rzeczywiście taki był. I nikt nie spodziewał się po nim, że to właśnie on poddtrzymuje Voldzia przy życiu. No jak dla mnie to był szok O.o Osobiście podejrzewałam Snape'a albo kogoś innego, nieuwzględnionego wcześniej w książce... a tu taki zonk! :P
Zgodzę się z niektórymi powyższymi postami, że Quirrel był trochę tchórzem. Ale też może dlatego szedł za Voldemortem, bo chciał coś osiągnąć... wielkość czy coś. Według mnie niektórzy którzy służyli Voldemortowi byli tchórzami lub byli tylko ślepo zapatrzeni. No bo Voldi im tam poobiecywał różne rzeczy itp i za nim poszli. A niektórych po prostu nakłonił siłą i dlatego się go bali i służyli mu ze strachu.

---

ja uważam ze Quirrell to wielki tchórz!

---

On jest najmniej przeze mnie lubianym nauczycielem OPCM. :D
NIE LUBIĘ GO TO MAŁO POWIEDZIANE!

---

Quirrell nie był taki zły dopóki się nie dowiedziałem ze pomaga Voldemortowi
sądzę ze jak by nie pomagał Voldemortowi to był by nawet ok :P

---

Quirrel jest to nauczyciel idealny. Nauczyciel nie powinien się tylko uczyć ale i doświadczać. Quirell jako człowiek... Nie wiem co o nim powiedzieć. Nie znam go.

---

Cóż moge o nim powiedziec .Uważam go za sprzedawczyka ponieważ sprzedał się Voldkowi. A jako nauczyciel był ok . I jako kolega z pracy też .

---

Trudno cokolwiek o nim powiedzieć, ponieważ nie wiemy jaką osobą był przed spotkaniem Voldemort'a.

---

Według mnie to on jest głupim, naiwnym, młodzieńcem, może w jakimś sensie przypomina mi Glizdogona który chciał by być z najsilniejszym i najpotężniejszym graczem w polu lecz Quirrelle chyba chciał się na dodatek czegoś nauczyć. Interesuje mnie tylko jedno. Dlaczego jego turban śmierdział czosnkiem. Bo chyba nie chodziło o wampiry, przecież jąkać się też miał przez nie ale się wcale nie jąkał tylko udawał.

---

Sądzę, że Quirrell był tchórzem, bał się Voldemorta. Nic nie wiemy o jego przeszłości, poza tym, że spotkał wampira, i od tego jego turban pachnie czosnkiem (chyba, że tym wampirkiem był Voldzio xD). Najważniejsze dla niego było chronić siebie. Nie zorientowałbym się, kim był naprawdę.

---

Pewnie był fajny zanim spotkał Voldemorta który go opentał po cześci żal mi czarodzieja

---

Fajny gostek! Tyle, że spotkał Voldka i źle skończył...

---

Psor Quirrell hmmmm ...

Moim zdaniem gdybym nie oglądała filmu przed przeczytaniem książki to bym w życiu nie pomyślała że ma "dwie twarze".Był bardzo skromnym i skrytym nauczycielem , jego prawdziwym obliczem było zło a raczej Voldemort , który nim w pewnym sensie zawładnął. Jako nauczyciele go lubiłam , ale przyznam że nie nauczał najlepiej.

---

Hmm... był troszkę nieudacznikiem, bo nie postawił się Voldemort'owi, ale w końcu był nauczycielem

---

______________
Zgadzam się całkowicie. ;)

---

Myślę , że Quirrell jest całkiem spoko . To nie on tak się zachowywał . Z własnej roli nie odgrywał roli ' b-b-biednego j-j-jąkały ' . Sterował nim Voldemort . ! Nie ma co zwalać całą winę na niewinnego człowieka . !

---

Ja uważam że Quirrel to nie był po prostu "zły charakterek". Gdyby Lord Voldemort nie opanował jego ciała, być może, że nie byłoby z nim aż tak źle;)

---

Uważam, że Quirrel przez Voldemorta był zły, ale jak by go nie opanował, to by był spoko :)

---

Ja mu współczuję ponieważ trafiło złej porze do złego lasu.
Tak to pewnie był fajnym człowiekiem.

---

Kolejny słaby czarodziej, który dał się opętać Czarnemu Panu. Jeden z wielu. Wyróżniał się "jedynie" tym, że nosił Voldemorta z tyłu głowy.

---

Ja sądzę że on sam nie wiedział czego chciał i pod wpływem Voldemorta po prostu zmienił się. Był bardzo podatny na wpływy.

---

Nicole ma chyba rację. Przecież Quirrel mógł nie mieć pojęcia co się z nim dzieje. A przecież Vodzio już tyle osób zmienił że....

---

No po prostu..... W-w-w i-ie-l-l-k-i Jąkała!

---

Moim zdaniem Quirrell był bardzo przestraszony, ponieważ panował nad nim Voldemort. Był także fałszywy - raz udawał sympatyczną osobę, raz chciwego człowieka. Z tego powodu właśnie nie znam jego prawdziwego oblicza, więc ocena także będzie nieznana, bo nie zamierzam oceniać osób po pozorach.

---

Mógłby być bardzo fajnym gościem, ale jednak Voldemort go opętał i musiał w taki sposób skrywać tajemnicę, przez co stał się arogancki, złośliwy i podstępny. Ale oczywiście, zgodził się na to wszystko.

---

Gdyby nie to, że tak strasznie zawładnął nim Voldemort, mógł być faktycznie dobrym nauczycielem i człowiekiem. Chociaż nie wiadomo. Niby udawał takiego jąkałę, więc zapewne nim nie był, zachowywał się tak, jak Snape. Był cyniczny itp. Za to gdyby nie spotkał Czarnego Pana, jaki byłby naprawdę? Ponieważ te dwie wyżej wymienione osobowości były tak naprawdę maskami.

---

Był bardzo naiwny. Posłuchał czarnego Pana i żle na tym skończył

---

To, że ktoś był po stronie Voldemorta to nie znaczy, że jest słaby. Np. dla Bellatriks służba u niego to cel jej życia. Szczyciła się tym.

---

Stał się tchórzliwy, ale to da się zrozumieć i szczerze mu współczułem. Bardziej byłem do niego antypatyczny ze względu na brak własnego zdania, naiwność i po prostu nieumiejętne oceny sytuacji. Więcej o nim nie wiemy, mamy pojęcie tylko o tym, że uwiódł go Voldemort i zmienił go nie do poznania.

---

Do mnie jest taki neutralny, ale trudno go oceniac.

---

Żal mi go, ponieważ był tylko małym, nie potężnym czarodziejem i spotkał Voldemorta, a ten mu namieszał w głowie na temat dobra i zła.

Edit by Czarownica24: Pisanie wielkimi literami oznacza krzyk, a zdaje mi się, że tę wypowiedź nie chciałaś wykrzyczeć ;) Poza tym, tak jest czytelniej.

---

Tchórz przez wielkie T!!!

---

Nigdy bym nie powiedziała że to on będzie chciał ukraść Kamień .. wydawał się taki niewinny i głupi.

---

Dziwak i tyle. :P

---

Trochę żal mi Quirella. Był po prostu słabym psychicznie człowiekiem. Bał się sprzeciwić Temu, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać.

---

On połączył się z Voldemortem i dzięki temu bardzo szybko skończyłóa mu się droga życia. Jest mi go żal! Ale kto zadaje się z Voldemortem kończy ja Quiler!

---

On tylko udawał nieudacznika, tak aby wszyscy myśleli że przecież Voldemort nie mógł go wziąć do śmierciożerców. Ale jest inaczej. Quirrel ukrywał Czarnego Pana pod turbanem, a gdy Harry się z nim pojedynkował, wyjawił o tym i wkrótce zmarł. Tak naprawdę był oddanym sługą Voldemorta, był chytry i przebiegły, przez co nikt go nie podejrzewał.


r11; Ale... na miłość boską... przecież jesteście CZARODZIEJAMI! Znacie się na MAGII! Na pewno możecie poradzić sobie z... no ze WSZYSTKIM! Scrimgeour odwrócił się powoli i wymienił zdziwione spojrzenie z Knotem, który teraz wreszcie się uśmiechnął, mówiąc: r11; Problem w tym, panie ministrze, że tamci też znają się na magii.

r11; Czy pamiętasz, jak mówiłem, że ćwiczymy zaklęcia NIEWERBALNE, Potter?
r11; Tak.
r11; Tak, proszę pana.
r11; Nie ma potrzeby zwracania się do mnie per pan, profesorze.
Opis: lekcja Obrony przed Czarną Magią, dialog Severusa Snape'a i Harry'ego.

Irytek odleciał rechocząc i wrzeszcząc:
r11; Pottuś kocha Pomyluną!
r11; To miłe, że nikomu o tym nie powiesz r11; mruknął Harry.
Opis: gdy Harry zaprosił Lunę Lovegood na przyjęcie.

Kto ci podbił oko, Granger? Chcę mu posłać kwiaty.
Opis: słowa Malfoya na ulicy Pokątnej.

---

Interesująca postać. Ciekawa jestem jak długo był "złączony" z Voldemordem.

---

Mi się wydaje, że robił to dla niepoznaki. Do samego końca nie sądziłam, że to on chcial ukraść kamień. Dziwne od początku w nim było to, że nosił turban.

---

Od początku wydawał mi się niezbyt przyjazny ale ludzie są jacy są. Snape także był pod moją "obserwacją". Jedyne osoby w pierwszej części, do których nie nabrałam zaufania.

---

Moim zdaniem Quirrell powinien bardziej uważać podczas swoich podróży.

---

Chciałoby się zacytować : "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni" Nie, no żart ;). Wydaje mi, że bardzo trudno oceniać kogoś kto właściwie jest pozbawiony świadomości. Quirell był opętany przez najpotężniejszego czarnoksiężnika wszech czasów ( mimo, że nie w pełni swoich mocy ). Myślę, że pod tym względem nauczyciel OPCM miał nieco gorzej niż np. Ginny Weasley, ponieważ Czarny Pan opanował nie tylko jego umysł, ale nade wszystko ciało. Perspektywa życia w dziwacznym turbanie, pod którym kryła się tak odrażająca twarz niejednego by wykończyła. Robił to co nakazywał mu "współlokator", ale i tak Dumbledore mu nie zaufał do końca - "Miej oko na Quirella dobrze ?" ( Insygnia Śmierci, Wspomnienia Księcia ). Severus doskonale rozgryzł, że coś jest nie tak.

Reasumując nie można winić człowieka za to, że stał się czyjąś ofiarą. Z całą pewnością nie był świadom swoich czynów. Nie wyobrażam sobie, aby np. włamał się do Gringotta bez pomocy Czarnego Pana. Oni tworzyli jedność w ciele, ale "za sznurki" pociągał tylko jeden z nich.

---

Quiriell był po prostu opętany.Gdyby nie Czarny Pan byłby normalnym człowiekiem.

---

Nie przypadł mi do gustu a tym bardziej to że uważał się za 'j-ą-ą-ą-k-l-i-w-e-g-o' nauczyciela zanim ujawnił swoje prawdziwe oblicze :/

---

Trochę mi go żaal... Z jednej strony jest sługą Voldemorta a z drugiej strony człowiekiem który jest nieszczęśliwy.

---

Był tchórzem i nie zbyt wytrawnym czarodziejem.Nie miał szans z Voldemortem.Pewnie chciał udowodnić, że nie jest słaby i dlatego mu służył.Mógł się też kierować strachem.Nawet mi go żal, bo z pewnością były takie chwile,kiedy chciał to wszystko zakończyć,ale nie mógł, bo Voldemort przejął nad nim prawie całkowitą kontrolę.

---

Słaby,zniewolony przez Voldmeorta zdrajca-tyle na temat

---

Był godnym pożałowania człowiekiem ;p

---

Może to już było, ale nic takiego nie znalazłam :D
Otóż: poznajemy profesora Quirrella w Dziurawym Kotle. Podchodzi on do Harry'ego i wita się z nim poprzez podanie ręki, prawda? Jest on już po wszelkich podróżach, a więc poznał już Voldemorta. Rzekłabym, że dość mocno się z nim nawet zaprzyjaźnił (jeśli wiecie o co mi chodzi:P). Pod koniec książki, kiedy Dumbledore tłumaczy Harry'emu "przygodę", wychodzi na jaw, że profesor Q. nie mógł go dotknąć, gdyż Harry był objęty zaklęciem miłości (nazwijmy to tak roboczo).
A więc moje pytanie: jakim cudem Quirrell się z nim przywitał w Kotle????? Nie miał wtedy Voldka w głowie czy też zaklęcie czasowo nie działało??? :D
Pozdrawiam!

---

Quirrell dobrze wiedział co robi. Tylko grał j-j-j-ją-k-k-ałę. ;) Musiał przecież w jakiś sposób zamaskować swoje prawdziwe oblicze. Był opętany przez Voldemorta, nie mógł mu się w żaden sposób przeciwstawić. Wnioskuję, iż mógł być pod działaniem zaklęcia Confundus? Tak czy inaczej, świetnie został zamaskowany, bo po raz pierwszy czytając Kamień Filozoficzny nigdy bym go nie podejrzewał.

---

Quirrell był jak dla mnie pechowcem, akurat to on został wybrany przez Voldemorta na tego, który będzie przechowywał z tyłu głowy cząstkę JEGO... nie znamy jego przed wstąpieniem Czarnego Pana w jego ciało, więc nie mogę o nim nic innego powiedzieć. Być może był zupełnie innym czarodziejem...

---

qirel udawał biednego i milutkiego profesora a w zasadzie to zły człowiek chciał zabić harryego i innych żeby tylko dostać kamień filozoficzny był chciwy-_-

---

Myślę że był to idiota który był sprzymierzeńcem Voldemorta. Ludzie on miał go z tyłu głowy! Jakiś świr!:P

---

Quirrell był okropną osobą. Udawał tchórza, tylko po to, aby nikt nie podejrzewał go o służenie Czarnemu Panu. Po za tym wiadome jest, jak zachował się Quirrell wobec Harrego przy pierwszym spotkaniu Lorda Voldemorta w Hogwarcie.

---

Człowiek Tajemnica (lub Zagadka, jak ktoś woli).
Mało o nim wiem, ale jeśli ułożyć jego opis ze ,,skromnych'' informacji z książki, to Quirrell był wykształconym czarodziejem... Niestety o słabej psychice i niekiedy braku odwagi. Ale także znakomity aktor (wywieść wszystkich w pole, zwłaszcza Dumbledore'a... ). Ale jedna rzecz mnie zastanawia...
Skoro pod koniec książki Quirrell nie mógł dotknąć Harrego ze względu na ,,ochronę'', to dlaczego podczas pierwszego spotkania uścisnęli sobie dłonie... I nic się nie stało?
Może Voldemort nie opanował jeszcze ciało nauczyciela... Ale ,,jąkanie''?
Dla mnie to dziwne... Niektórzy twierdzą, że to przykrywka itp., ale w Dziurawym Kotle też występował u niego ten syndrom! A przed walką... Sami wiecie...
Pewnie źle coś przeczytałam, albo... No właśnie...
Ale i tak dla mnie Quirrell to można ,,powiedzieć mięczak''.

---

Nie pamiętam, co sądziłam o Quirrelu, kiedy nie wiedziałam, że jest sługą Voldemorta, bo to było dawno temu. Za to teraz jest mi raczej obojętny, mniej o nim myślę niż o wielu innych postaciach. Nie potrafił postawić się Voldemortowi, wykonywał jego polecenia, myśląc, że coś przez to osiągnie. Nie lubię tej postaci, choć nie mówię, że jej nienawidzę z całego serca. Taki dwulicowy oszust. ;D

---

Quirrellem cały czas kierował Czarny Pan. To on go do tego wszystkiego zmusił i biedny Quirrell nie miał z tym nic wspólnego. Był przerażony wszystkimi tymi wydarzeniami. To była tylko i wyłącznie wina Voldemorta.

---

Nie wiem, czy moje zdanie pokrywa się z dyskursami przedmówców, ale uważam, że Quirrell tylko udawał takiego nieudacznika i rżnął głupa po to, aby wszyscy myśleli, że nie mógłby połączyć się w żaden sposób z Voldemortem. Tymczasem pod nakryciem "biednego jąkały" był to niezwykle utalentowany człowiek - przecież kiedyś był normalnym czarodziejem, tylko przydarzył mu się przykry incydent. Hagrid po spotkaniu z nim w Dziurawym Kotle z obecnością Pottera opowiadał chłopcu o nim w taki sposób:
"Biedny facet. Ma naprawdę wielki łeb. Wszystko było dobrze, póki studiował z książek, ale później sam się wziął za eksperymentowanie... Mówią, że miał przykre spotkanie z wampirami w Czarnej Puszczy, a później trochę kłopotów z pewną wiedźmą... Już nigdy nie był taki, jak przedtem. Boi się studentów, boi się tego, czego naucza..." - to potwierdza tylko moje przypuszczenia. Powodem właśnie jego udawanego ogłupienia było rozpoczęcie kontaktów z Voldemortem.

---

Nie wiem, czy moje zdanie pokrywa się z dyskursami przedmówców, ale uważam, że Quirrell tylko udawał takiego nieudacznika i rżnął głupa po to, aby wszyscy myśleli, że nie mógłby połączyć się w żaden sposób z Voldemortem. Tymczasem pod nakryciem "biednego jąkały" był to niezwykle utalentowany człowiek - przecież kiedyś był normalnym czarodziejem, tylko przydarzył mu się przykry incydent. Hagrid po spotkaniu z nim w Dziurawym Kotle z obecnością Pottera opowiadał chłopcu o nim w taki sposób:
"Biedny facet. Ma naprawdę wielki łeb. Wszystko było dobrze, póki studiował z książek, ale później sam się wziął za eksperymentowanie... Mówią, że miał przykre spotkanie z wampirami w Czarnej Puszczy, a później trochę kłopotów z pewną wiedźmą... Już nigdy nie był taki, jak przedtem. Boi się studentów, boi się tego, czego naucza..." - to potwierdza tylko moje przypuszczenia. Powodem właśnie jego udawanego ogłupienia było rozpoczęcie kontaktów z Voldemortem.

---

Uważam, że Quirrel był tchórzem, bo bał się nawet Voldemorta nie posiadającego żadnej siły. Chciał po prostu zdobyć jego przychylność. W skrócie był naiwny.
Dziękuję
Pozdrawiam
:)

---

Według mnie, on jest zdrajcą i tyle.

---

Z pewnością nie można powiedzieć o nim nic pozytywnego. Przeszedł na stronę Voldemorta, był trochę tchórzliwy, bo mu się nie sprzeciwił. Nie ma w Quirellu nic, za co można go lubić. Nie rzuca się w oczy jego charakter, tak jak to jest u Voldzia. "Profesorek" był zły i tyle.

---

on jest dziwny

---

i nie pytać się dlaczego tak myślę

---

Był słabym, naiwnym hórzem... Zresztą mógł się przecież postawić, Voldemort był przecież słaby, nie miał siły nawet do tego, by Quirrellowi coś zrobić nawet, gdyby chciał.

---

Nie wiem, co mogę o nim myśleć. Na pewno nie był pozytywną postacią, ale wiele wniósł do książek. Był przecież drugim nauczycielem, zaraz po Hagridzie, którego poznał Harry.
Wracając do samej postaci Quirrella, to jakoś za nim nie przepadam. Chociaż, jakby nie przyłączył się do zwolenników Voldemorta, to mógłby zrobić furorę w magicznym teatrze czy czymś takim ;)