Zbanowany
Dom: Slytherin
Ranga: Goblin
Punktów: 38
Ostrzeżeń: 5
Postów: 124
Data rejestracji: 05.08.09
Medale:
Brak
|
Niniejszy artykuł pochodzi z Proroka Codziennego z dnia 7 sierpnia 1998; nr katalogowy: 1500-100-900-666
Właśnie zakończono obrady MDXXV Plenum OMNZ-u. (...) Jedną z poruszanych kwestii była sytuacja współczesnego szkolnictwa. (...) Poniżej prezentujemy raport przedstawiony przez Albrechta Dietricha von Obenführerstein-Cöbenschafta podczas zgromadzenia.
RAPORT NA TEMAT STANU WSPÓŁCZESNEGO SZKOLNICTWA NA PRZYKŁADZIE SZKOŁY MAGII I CZARODZIEJSTWA W HOGWARCIE
pióra Albrechta Dietricha von Obenführerstein-Cöbenschafta
na potrzeby MDXXV Plenum Organizacji Magicznych Narodów Zjednoczonych (OMNZ), 6 lipca 1998
Stan współczesnego szkolnictwa jest zatrważający. "Szkolne pojedynki ostatnich lat". "Znany Urzędnik: Ściąganie to wspaniały pomysł na życie". "Nauczyciele mówią, jakie chcą prezenty". * To tylko niektóre tytuły pojawiających się niemal codziennie na pierwszych stronach gazet artykułów. Przyszłość naszych dzieci wisi na włosku. Dokładniejsze inwestygacje wskazują jednak wyraźnie, że wina tkwi głównie po stronie samych uczniów. Arogancja, rozpaskudzenie, rozlazłość moralna i inne implikacje nowoczesnego i zaprzątniętego pośpiechem świata, to tylko niektóre z czynników, które w permanentny sposób wpływają na deprawację młodzieży. W niniejszym artykule spróbuję przybliżyć i dogłębnie przeanalizować sytuację panującą w jednej ze współczesnych szkół oraz na jej przykładzie zaprezentować Państwu kondycję typowej placówki edukacyjnej.
Szkoła Magii i Czarodziejstwa w Hogwarcie (ang. Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry)
Hogwart jest ekwiwalentem mugolskiego college'u dla osób przejawiających zdolności magiczne. Szkoła umiejscowiona jest w średniowiecznym szkockim zamku o charakterze obronno-reprezentacyjnym, specjalnie przystosowanym do celów edukacyjnych. Sale lekcyjne wyposażone są w najnowocześniejszy sprzęt pozyskany z dotacji Ministerstwa Magii. Placówka posiada również zapasowe ingrediencje i podręczniki, zaopatrywując w ten sposób uczniów ubogich lub leniwych.
Już na samym początku edukacji w Hogwarcie uczeń zostaje przyporządkowany do jednego z czterech domów, których nazwy są hołdem dla jego założycieli. Każdy z domów posiada z góry określoną reputację, niejako szufladkując studentów już na samym wstępie. Młodzi ludzie są zatem niezależnie od swojej woli podzieleni na kategorie przywodzące na myśl hinduistyczne kasty lub też średniowieczne stany.
Po uroczystej Ceremonii Przydziału następuje uczta. Zauważmy, że spożyta strawa jest w sposób natychmiastowy zastępowana przez nową, produkowaną naprędce przez niewolniczo i bestialsko wykorzystywane skrzaty domowe (raport o niewolnictwie już wkrótce). Następnie uczniowie udają się do swoich ukrytych dormitoriów. Ciekawostką jest, że lokację domu zna jedynie osoba doń przynależąca, co w znaczący sposób ogranicza wolność i swobodę uczniów, a także współpracę i integrację między tymiż. Następnego dnia po Ceremonii zaczynają się zajęcia edukacyjne.
Uczeń i nauczyciel - wrogowie czy przyjaciele?
Absolutną koniecznością wydaje się bliższe spojrzenie na ciało pedagogiczne. Hogwart jawi się być idealną egzemplifikacją szkoły, w której faworyzowanie lub też dręczenie uczniów jest na porządku dziennym, a jednocześnie utrzymującej żelazną dyscyplinę i wysoki poziom nauczania. Udajmy się na lekcję eliksirów. Profesor Severus Snape, ich mistrz, w sposób oczywisty i bezwstydny faworyzuje syna swojego bliskiego przyjacieja, Lucjusza Malfoy'a, w tym samym czasie próbując utrzymać w ryzach, polegającego głównie na swoim nazwisku, Harry'ego Pottera. Zasłużenie karze go za niewiedzę, a także arogancję. Poniższe przykłady dobitnie o nich świadczą:
"- Nie wiem - odpowiedział cicho Harry. - Myślę jednak, że wie Hermiona, więc dlaczego pan jej nie zapyta?" **
Harry Potter, mimo iż nie posiada elementarnej wiedzy, w sposób bezczelny zwraca się do nauczyciela, który powinien być dla niego autorytetem.
"Wycelował w Harry'ego różdżką tak szybko, że ten zareagował instynktownie; zapominając o niewerbalnych zaklęciach ryknął po prostu:
- Protego!
Jego zaklęcie tarczy było tak mocne, że Snape'em rzuciło i upadł na czyjś stolik. Cała klasa wlepiała w niego oczy, prostował się z gniewną miną.
- Czy pamiętasz, jak mówiłem, że ćwiczymy zaklęcia NIEWERBALNE, Potter?
- Tak.
- Tak, proszę pana.
- Nie ma potrzeby zwracania się do mnie per pan, panie profesorze.
Te słowa wyrwały mu się z ust, zanim do niego dotarło, co mówił. Kilka osób, w tym Hermiona, wydało z siebie zduszony okrzyk. Za plecami Snape'a Ron, Dean i Seamus wyszczerzali zęby z uciechy.
- Szlaban w sobotę wieczorem, w moim gabinecie - powiedział Snape. - Nie zniosę bezczelności od nikogo, Potter, nawet od WYBRAŃCA."
Z kolei na tym przykładzie widzimy, że Potter rozmyślnie ignoruje polecenia wydane przez nauczyciela, chcąc go upokorzyć na oczach klasy. Wydarzenie to przypomina nieco słynny incydent sprzed kilku lat, kiedy to uczniowie jednej z mugolskich szkół włożyli swojemu profesorowi śmietnik na głowę, wzbudzając tym uciechę całej klasy. Tutaj sprawa ma się podobnie. Koledzy gratulują Potterowi udanego postępku, narzekając jednocześnie na w pełni zasłużony szlaban, które tenże otrzymał. Zauważmy także, że nie wszyscy uczniowie przyklaskują klasowemu rozrabiace. Hermiona Granger i kilku innych uczniów przejęli się losem Severusa Snape'a. Pośród deprawacji znajdują się zatem uczniowie porządni, chcący nabyć wiedzę, a nie wszczynać burdy na każdym kroku.
Jednak łatwo się przekonać, że w zasadzie każdy dom posiada swojego zawadiakę. Niejaki Draco Malfoy, syn poważanego urzędnika Ministerstwa Magii, bezustannie wyśmiewa profesora Rubeusa Hagrida, prowadzącego zajęcia z Opieki nad Magicznymi Stworzeniami. Krytykuje jego metody nauczania, ironicznie komentuje jego wypowiedzi i ignoruje wydawane instrukcje. Co więcej, namawia ojca, by pozbył się pana Hagrida ze szkoły. Swoją arogancję Draco Malfoy okupił solidną nauczką. W trzeciej klasie został poraniony przez hipogryfa podczas zajęć lekcyjnych. Nie ulega wątpliwości, że gdyby uczeń stosował się do instrukcji profesora Hagrida, uniknąłby tragedii.
Inną kwestią jest także stosunek studentów do przedmiotów, które w ich mniemaniu, nie są godne zainteresowania. Na lekcjach historii magii, prowadzonych przez szanowanego i posiadającego wieloletni staż profesora Binnsa, uczniowie nagminnie rozmawiają, zasypiają i robią wszystko, by jak najmniej wynieść z zajęć.
Należy jednak zauważyć, że nie tylko uczniowie są zmorą współczesnego szkolnictwa. Na zajęciach z nauki latania na miotle, uczeń pierwszej klasy, Neville Longbottom, uległ ciężkiemu wypadkowi i wylądował w skrzydle szpitalnym, mimo iż trzymał się ściśle wydanych przez nauczyciela instrukcji.
W Hogwarcie, tak jak w wielu innych szkołach, faworyzacja uczniów przez nauczycieli ma charakter globalny. Wspominaliśmy już o postępowaniu profesora S. Snape'a, należy jednak dodać, że nie jest on jedynym winnym. Albus Perciwal Wulfryk Brian Dumbledore, najwyższa szycha Wizengamotu, kawaler Orderu Merlina Pierwszej Klasy i dyrektor szkoły, jawnie i niejednokrotnie traktował Pottera jako swojego pupila, zapraszając go do swojego gabinetu, dając mu prywatne lekcje, czy nawet postponując jego szlabany. Były zastępca dyrektora i opiekunka domu, do którego należy Potter, idzie w ślady Dumbledore'a. Z pewnych źródeł wiemy, że zwalniała ona wspomnianego Pottera i jego koleżkę Weasley'a z obowiązku odrabiania prac domowych, by ci mieli szansę pokonać i upokorzyć inne domy podczas rozgrywek szkolnego pucharu Quidditcha.
Nauczyciel czy niewykwalifikowana bestia?
Kilka lat temu świat czarodziejów obiegła sensacyjna wiadomość - nauczyciel Obrony przed Ciemnymi Mocami, zatrudniony przez Albusa Dumbledore'a Slatero Quirrell, okazał się być groźnym narzędziem w ręku Czarnego Pana. Pomyłka każdemu może się zdarzyć, jednak gdy dzieje się to kilkakrotnie, sprawa staje się podejrzana.
Niesławna profesor Sybilla Trelawney, znana głównie z zastraszania uczniów rychłą śmiercią, od wielu lat pracuje w Hogwarcie jako nauczyciel wróżbiarstwa. Co ciekawe, jest ona zwykłą oszustką, a przynajmniej nie przejawia zdolności proroczych. Mimo że Dolores Umbrige, zaufana współpracownica Ministerstwa Magii, usiłowała pozbyć się niewykwalifikowanego pracownika, padła ofiarą Dumbledore'a i jego popleczników. Sybilla Trelawney w sposób wręcz teatralny rozpłakała się na oczach uczniów, wzbudzając w ich miękkich i naiwnych sercach litość i tym samym pozostając w szkole.
Szczytem niekompetencji i legendarną wręcz klęską Dumbledore'a jako dyrektora szkoły było jednak zatrudnienia niezwykle niebezpiecznego i groźnego dla otoczenia wilkołaka, Remusa Lupina, który na dodatek regularnie zaniedbywał obowiązki nauczyciela. Sytuację próbował ratować Severus Snape, podając mu przed każdą pełnią eliksir, który łagodził bestialskie zwyczaje wilkołaka. Gdy sprawa wyszła na jaw, Hogwart zasypany został listami zatroskanych rodziców, którzy domagali się zwolnienia potwora ze szkoły. Remus Lupin zachował resztki godności, sam ustępując ze stanowiska.
Ostatnimi czasy spore kontrowersje budzi postać wspomnianego już wcześniej Rubeusa Hagrida, wydalonego ze szkoły w tajemniczych okolicznościach, półolbrzyma. Ministerstwo i ludzie odpowiedzialni za edukację wnikliwie badają tę sprawę. O rezultatach śledztwa będziemy Państwa bieżąco informować.
Uczeń uczniowi wilkiem
Jak wszyscy dobrze wiemy, młodzież w wieku szkolnym zwykła kierować się emocjami, jednakże coraz częściej powtarzające się bójki i pojedynki na korytarzach, obrażanie młodszych uczniów i gnębienie tych mniej zaradnych, są rażącym niedopatrzeniem i czarną kartą w historii dzisiejszych szkół. Jak pokazują poniższe przykłady, Hogwart nie jest w tym przypadku wyjątkiem.
"Harry nie był świadom, że puścił George'a, wiedział tylko, że sekundę później obaj rzucili się na Malfoy'a. Zupełnie zapomniał, że patrzą na niego wszyscy nauczyciele, chciał tylko jednego: dopaść Malfoy'a i zadać mu ból. Nie miał czasu wyciągnąć różdżki, po prostu zamachnął się pięścią, w której ściskał znicza i z całej siły uderzył Malfoy'a w brzuch."
Ta sytuacja pokazuje nam, że dzisiejsza młodzież pełna jest agresji i nienawiści, potrafi zapomnieć o całym świecie, skupiając się tylko na gniewie, często zapomina o rozsądku, umożliwiając przejęcie kontroli nad ciałem instynktom zwierzęcym. Warto też dodać, że do takich sytuacji może by nie dochodziło, gdyby uczniowie nie obrażali się nawzajem z błahych powodów, takich jak wyniki w zawodach sportowych.
Innym zagadnieniem jest też oszukiwanie i wykorzystywanie innych uczniów, związane często ze zwyczajnym lenistwem.
"Przez cały dzień była [Hermiona Granger] w wyjątkowo dobrym nastroju, a wieczorem w pokoju wspólnym zgodziła się nawet przejrzeć (czyli, innymi słowami, skończyć pisać) esej Harry'ego na zielarstwo, czego do tej pory stanowczo odmawiała, wiedząc, że Harry da odpisać Ronowi."
Na tym przykładzie możemy stwierdzić, że wykorzystywanie uczniów jest nie tylko na porządku dziennym, ale jest wręcz dobrze widziane. Także wykorzystywani studenci nie sprzeciwiają się takiej sytuacji. Nie świadczy to dobrze o panującej sytuacji moralnej w szkołach, a to właśnie one powinny przygotowywać młodzież do przyszłego, dorosłego i uczciwego życia społecznego.
Finis
W odniesieniu do powyższych przykładów możemy stwierdzić, że stan dzisiejszego szkolnictwa jest nad wyraz niepokojący. Oszustwa, agresja, nienawiść, niekompetencja, brak szacunku dla autorytetów to w szkołach codzienność. Dlatego też zaleca się pilnie przeprowadzenie niezbędnych reform w tym casusie. Jest to niezbędne, jeżeli nadal chcemy pokładać nadzieję w młodzieży, która z roku na rok staje się coraz bardziej rozwydrzona i zdeprawowana. Dotychczasowe interwencje Ministerstwa Magii, takie jak mianowanie Dolores Jane Umbridge Wielkim Inkwizytorem w Hogwarcie, zostały przeprowadzone nieudolnie i zakończyły się kompletnym fiaskiem. Należy jednak, wyciągnąwszy odpowiednie wnioski, podjąć kolejne próby naprawy sytuacji w szkołach, finansowanych przecież z pieniędzy rządowych. Zaleca się także, aby rodzice młodzieży szkolnej wpajali swoim dzieciom wartości zgodne z panującymi powszechnie obyczajami i normami moralnymi. Pomimo wszelakich niedopatrzeń nie należy jednak porzucać złej myśli. Trzeba ufać, że system szkolnictwa znów ma szansę stanąć na nogi.
________________
* Źródło: Prorok Codzienny
** Wszystkie cytaty, od tego momentu począwszy, pochodzą z zaufanego i dobrze poinformowanego źródła, którego tożsamość musi zostać zachowana w tajemnicy ze względu na możliwe zagrożenie zdrowia i życia
Niektóre opinie czytelników:
To oburzające, co wyprawia pan Obenführerstein-Cöbenschaft! Mój syn chodził do Hogwartu i w żaden sposób nie był faworyzowany. Uczył się dobrze, osiągał dobre wyniki, zdobywał medale za zasługi i wyrósł na naprawdę pracowitego i dzielnego człowieka. Jestem zbulwersowana!
Narcyza Malfoy
Święta racja! Mój syn zadawał się z tym Potterem i ciągle pakował się w kłopoty. Teraz siedzi na zasiłku. Inni czarodzieje przestali go szanować i został zmuszony zamieszkać w dzielnicy mugolskiej. Wyobraźcie sobie, że ostatnio zrobił tak zwane prawo jazdy autojazdem! Już nawet nie wie jak używać różdżki. Panie Obenführerstein-Cöbenschaft! Życzę panu samych sukcesów!
Molly Weasley
Hogwart jest słiiit! Po prostu normalnie absolutnie uwielbiam to miejsce i loffciam wszystkich, co się tam uczą. Jest booskoo! Ostatnio udało mi się nawet zaiwanić eliksir miłosny z szafki sora od eliksirów, hihihihihi. Potem podałam mu go w browarku, a on postawił mi najlepszą ocenę, tylko nikomu o tym nie mówcie, bo mnie wyleją  Kocham cię, Adaś! <3
Różowa LoDa
W pełni się z panem zgadzam, panie Obenführerstein-Cöbenschaft! Za czasów świetności i sławy miałem nieszczęście pracować w tej szkole. To co się tam działo było po prostu straszne! Wyobraźcie sobie, że jeden z uczniów rzucił na mnie zaklęcie zapomnienia i kompletnie zmodyfikował pamięć. Wiele czasu zajęło mi, zanim wróciłem do pełni sił fizycznych i umysłowych. Dzięki Bogu, że ktoś chce wreszcie zająć się tym siedliskiem zła!
Czytelnik pragnął zachować anonimowość
Dodano oznaczenie. A.
Edytowane przez Alae dnia 10-08-2009 15:35 |
Administratorów: 8
