Pierwsza opcja: jestem, choć z kilkoma przerwami. I będzie to już z szósty miesiąc, odkąd zmieniłam swój sposób żywienia. Odstawiłam mięso i ryby, ale nie uważam, aby złe było spożywanie jajek, miodu, mleka. Nie sądzę, tak jak co poniektórzy wegetarianie, że przez w/w rzeczy zwierzę cierpi jeszcze bardziej. Przecież to nie od człowieka zależy, że krowa domaga się wydojenia, gdy będzie miała za dużo mleka albo że kura znosi jajka, a nie ma koguta, który mógłby je pokryć. Co przyroda daje, można brać, oczywiście w granicach rozsądku. Poza tym, nie zamierzam się katować i rezygnować, bo nawet za bardzo się już przyzwyczaiłam i ciężko byłoby mi je odstawić.
A przeszłam na wegetarianizm głównie dla tego, że uważam, że zwierzę ma po prostu takie samo prawo do życia, jak człowiek. W niczym się od niego nie różni (no, może poza stopniem rozwoju mózgu) - tak samo cierpi. Zresztą, organizm człowieka, mimo że mięso trawi, nie jest aż tak bardzo przystosowany do jedzenia. Poza tym, mięso można zawsze zastąpić innymi produktami bogatymi w białko: soją, fasolą, grochem, a przy tym uratować życie jakiemuś zwierzęciu.
Śmieszą mnie ludzie, którzy mówią, że mięso jest zdrowe. Tak naprawdę chyba nie zdają sobie sprawy z tego, jak bardzo zatruwają swój organizm. Aktualnie, mięso jest tak faszerowane różnymi chemikaliami, że szkoda gadać. Oglądałam Uwagę, gdy pokazywano, jak robi się aktualnie wędliny, szynki itd. - 80 % zawartości to praktycznie woda. I to jest zdrowe? Więc jest to nawet kolejny argument, dla którego jestem wegetarianką.

Mieli pewne... trudności i opory. Wymyślali tysiące powodów - a to, że nie mają mi zamiaru gotować oddzielnie, a to, że mój organizm źle zareaguje na niejedzenie mięsa po tylu latach jedzenia, a to, że mój wegetarianizm będzie udręką dla innych, gdy do kogoś pojadę. Cóż, nic się nie sprawdziło póki co. Przekonałam jednak rodziców i tylko czasem pojęczą, jak coś im nie pasuje. Ale ogólnie w miarę zaakceptowali.

To chyba weganizm byłby, no nie?
Ha! Jak ktoś chce, to może zdobyć mięso "domowej" roboty. Ja mieszkam na wsi i zdobycie takiej kiełbasy, czy nawet zwykłego schabowego nie jest trudne. Bez chemii - krówki czy świnki wyhodowane od życia płodowego, potem okrutnie zabite i przygotowane w domu...

Ja wegetarianinem nie jestem. Nie ukrywam, że fakt mordowania zwierząt mnie otrząsa, ale... mięso mi po prostu smakuje. Nie mam w sobie tyle wytrwałości, żeby porzucić coś co jem niemal od urodzenia (tym bardziej, ze jest to dobre w smaku). Wprawdzie aż tak często tego mięsa nie jem, ale jem. Podziwiam wegetarian nie tylko za pobudki moralne jakimi się kierują, ale i za właśnie tą wytrwałość itd. Co do odmian wegetarianizmu to nic nie mam. Weganie? Jak ktoś chce... Semiwegetarianizm - no nie wiem... W końcu jeśli ktoś jest przeciwny zabijaniu zwierząt, to nie powinien robić wyjątków. Jeśli jednak jest semiwegetarianinem dla zdrowia - no to czemu nie (wtedy to nawet ja mogę być semi ;d). Jedyny rodzaj wegetarianizmu, który mnie odrzuca to frutarianizm. Ale z kolei bardzo podziwiam frutarian za to, że potrafią cieszyć się niejedzeniem tylu rzeczy. Jaka byłaby reakcja w domu? Pewno wszyscy popukaliby się po głowie, ale nikt by mi mięsa na siłę do ust nie wpychał.

Też mieszkam na wsi i doskonale zdaję sobie sprawę, że zdobycie czegoś takiego nie jest trudne. Moi rodzice także od czasu do czasu załatwią wieprzowinę czy wołowinę nie ze sklepu, a od kogoś. Co prawda tego nie popieram, ale przyznam - takie mięso jest o wiele zdrowsze. Jednak nie wszyscy mają taki komfort i kupują na codzień mięso ze sklepu, nigdy w życiu nie mieli w ustach 'domowego' mięsa i mówią, że to zdrowe.

Zdaję sobie sprawę, że i piękne owoce czy warzywa są nafaszerowane pestycydami i innego rodzaju chemikaliami. Jednak ja widzę pewną różnicę: mięso człowiek przerabia sam, dodając do środka najprzeróżniejszych świństw itd. A zazwyczaj owoce czy warzywa pryskane są z zewnątrz - więc te środki mogą znajdować się na lub ewentualnie, głównie w przypadku cytrysów, pod skórką tylko i wyłącznie. Dalej nie wnikają. Poza tym, zazwyczaj myje się owoce i warzywa, pozbawiając je tej 'ochrony', jakie dają środki, którymi je pryskano. Ja różnicę widzę i nie uważam, żeby był to kiepski argument. Ale, co kto woli.

Omawiając tematy o szkodnikach roślin uprawnych, mówiliśmy też na lekcji na temat pestycydów i tego, jak te środki działają na ludzki organizm - i przy okazji, jak temu zapobiegać. Jasno z nich wynikało, że owoce i warzywa należy myć, ponieważ gromadzi się na nich najwięcej pestycydów. I tak właśnie powiedziała nam nasza nauczycielka. Nie podważam jednak Twojej wiedzy i być może to Ty masz rację. Tak czy inaczej, o ile mi wiadomo, pestycydy działają głównie na zewnętrzną część warzywa - jest to napisane chociażby w moim podręczniku. Nie zaprzeczę jednak, że możliwe jest to, że część pestycydów może dostać się głębiej.
Napisałaś o przypadku mleka matki. Nie znam ani tej kobiety, ani szczegółów, więc trudno jest mi wytłumaczyć, jak to napewno było - być może był to swoisty przypadek - kobieta nie myła owoców czy warzyw; mało jest takich ludzi na świecie?

Kwestii wiary, mówisz? A to ciekawe. O ile mi wiadomo, Biblia nie była przeciwna wegetarianom. Przecież w biblijnym ogrodzie Eden, według wyobrażeń, wszystkie zwierzęta oraz ludzie mieli się żywić roślinami i nikt nie był temu przeciwny. Zresztą, można przytoczyć masę innych fragmentów z Pisma Świętego na temat wegetarianizmu, chociażby:
I rzekł Bóg: "Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem". Rdz 1, 29
I jeszcze słowa z jednej ze stron internetowych, która w zasadzie może całkowicie obalić Twoją tezę (?):
Kilka proroctw, na przykład Izajasza (Iz 11, 6-9), zapowiada powrót do wegetariańskiego świata, gdzie wilk, jagnię, lew, krowa, niedźwiedź, wąż, małe dziecko - wszyscy będą żyli ze sobą w pokoju. Chrześcijanie będący wegetarianami uważają, że powinniśmy dążyć do świata żyjącego w harmonii - taką wizję świata miał Izajasz. Powinniśmy spróbować żyć zgodnie z tym, co nauczał nas Jezus w modlitwie: "Niech przyjdzie królestwo Twoje; niech Twoja wola spełnia się na ziemi, tak jak i w niebie". (Mt 6,10).
No tak, rzeczywiście Twoja wiara jest bardzo przeciwna niezabijaniu zwierząt w celu ich jedzenia.

*Są na sali jakieś noże?*
Czysta hipokryzja.
Wymądrzasz się, a tak naprawdę nie rozróżniasz dwóch pojęć: ewolucji i zabijania czegoś dla własnego widzimisię. Co innego zabijanie, tzw. drapieżnictwo po to, aby przetrwać, a co innego zabijanie, dlatego że się chce. Akurat przykład ptaka i robaka podany przez Ciebie to czysty przykład praw ewolucji - łańcuch pokarmowy, który kształtował się przez bardzo długi okres czasu i na który nikt wpływu nie ma. Więc nie porównuj tych dwóch rzeczy, jeśli nie masz bladego pojęcia o tym.
*Czy jest na sali lekarz?*