O, Erato! Dlaczego tak kusisz swymi wdziękami,
dlaczego wodzisz za nosy tych głupców, którzy Tobie oddani.
I Ty Apollo - miłośniku sztuki,
Erosie - miłości każdej nauki.
Dlaczego jako trójca mnie karzecie,
i pióro weny w koślawe ręce dajecie?
Zaczynam mą pieśń pochwalną - mój hymn pozdrowienia,
Stwarza się właśnie o Lady Snape chorał dziękczynienia.
Żywota mi zaraz zabraknie,
i strachem obleją się lica,
choć dusza ma czegoś tu łaknie,
ujrzeć me oczy chcą twe oblicza.
Czernią spowity twój awatar wrogi,
Każe zwykłym userom zbaczać z Twej drogi.
Myślą sobie zwykli, że to jej ciemna strona,
a dla prestiżu władzy zakreśli się jej korona.
To jest złudne myślenie moi kochani,
Bo Ona nie jest w cale do bani.
Człowiek może to i aspołeczny,
ale ja wierzę, że wielce pożyteczny.
News za newsem nam przesyła,
to jest jej prawdziwa żyła.
Wypowiedź jej często za krótka,
doskonała i niepojęta z niej wywódka.
I myślisz sobie: moje najdłuższe objaśnienie
to jest najkrótsze naświetlenie.
Powiem również, że mądra to pani,
Nikogo swym obszernym słowem nie rani.
Czasami pisze ostrym językiem, ale czy to przesada?
Nie, mówi prawdę, to przecież nie żadna wada.
Kochamy naszą administratorkę,
Jedną z czternastu strony Hogsmeade kreatorkę.
I w ten sposób kończę me wypociny,
me mało sensowne ludzkie wyczyny.
Ale mam nadzieję, że serce Snapowej,
Ujrzało szczerość życzenia w tej pieśni owej.
I niech nam rośnie Olka wspaniała,
Nasza jedyna i umiłowana.
Bo tak się wielbi kobietę z rana,
Nawet gdyby ze złej nogi co dzień wstawała.
Bo płci pięknej się wszystko wybacza,
róże się śle i czekoladki się stwarza.
Tak więc niech szczere życzenia cieszą wasze uszy,
i dotrą do każdej dziewczyny, która na portalu się włóczy.
Pozdrawiam i kończę,
Amen.