---

Uwielbiam tą historię...
A więc - miałam 5 lat. Była gwiazdka i dostałam pod choinkę pierwszy tom sagi. Pamiętam, jakby to było wczoraj - rozerwałam ozdobny papier, złapałam 3bita z torby i poszłam do sypialni rodziców. Tam naciągnęłam mamę na przeczytanie pierwszego rozdziału. Książka od razu nas zafascynowała i przeczytałyśmy nawet więcej. Potem, codziennie wchłaniałyśmy po trochę tej powieści, a w kwietniu, na 6. urodziny dostałam kolejne trzy tomy. Komnatę Tajemnic czytała mi mama, ale Więźnia Azkabanu czytałam już po części sama, wyprzedzając mamę, choć później i tak razem wracałyśmy do tego miejsca, gdzie skończyłyśmy. A Czara Ognia... To była pierwsza książka, którą w całości przeczytałam samodzielnie. Zanim wydano Zakon Feniksa, oglądałam filmy, czytałam po ileś razy wszystkie tomy, moja potteromania rosła. Wkrótce mama wracając z pracy kupiła mi piąty tom. Moja radość była nieopisana i wchłonęłam go w tydzień. Tak samo było z Księciem Półkrwi. Jeszcze przed wydaniem Insygniów Śmierci (tydzień, czy dwa przed) odkryłam portal Hogsmeade.pl. Zachwycił mnie i od razu się zarejestrowałam. To była jedna z najlepszych decyzji w moim życiu. Podekscytowana, pisałam posty, komentarze i czytałam artykuły jak szalona. No i nadeszła premiera 7 tomu. Byłam bardzo szczęśliwa, kiedy dzień po niej dostałam go w swoje łapki. Wsiąkłam w niego całkowicie, czytałam cały dzień, kiedy tylko mogłam. Kiedy poszłam w poniedziałek do szkoły, byłam jedyną osobą, która już go przeczytała...
Moja potteromania jest wielka, a każdą z części przeczytałam już po kilka(naście) razy.