---

Obejrzałam całość, nie żałuję w żadnym stopniu. 13 Reasons Whyzdecydowanie zasługuje na miano dobrego serialu, nawet bardzo dobrego. Podoba mi się zamysł z kasetami i poświęcenie każdej strony na jedną osobę.
Od samego początku polubiłam Hannah. Nie wiem w sumie dlaczego. Jej głos na nagraniach jest taki przyjemny, w scenach z przeszłości wydawała mi się taka prawdziwa. Jej uśmiech jest magiczny. Myślę, że była niezwykle silną dziewczyną, która po prostu nie miała się do kogo zwrócić. I to chyba tyle.
Sam pomysł na ten serial bardzo do mnie trafił. Często się słyszy o ludziach w moim wieku (czasem nawet młodszych), których przerastają problemy, często w relacjach z rówieśnikami, tak bardzo, że postanawiają zakończyć swoje życie. Może źle to zabrzmi, ale podobało mi się, że ostatnia kaseta należała do szkolnego psychologa - pana Portera. Mam mieszane uczucia co do tej postaci, Mam wrażenie, że jego obowiązkiem było coś zrobić, cokolwiek.
Powody Hannah... Wydaje mi się, że póki samemu na własnej skórze się tego wszystkiego nie doświadczy, to nie należy oceniać powodów. Każdy odbiera inaczej zakochania rówieśników, na każdego inaczej wpływają. Nie bronię tutaj, broń boże, żadnego z jej oprawców, bo faktycznie uprzykrzali jej bardzo życie. Dziwi mnie tylko, że nikt z dorosłych (nauczyciele, czy choćby rodzice) niczego nie zauważył. Szczególnie, że wydawał się, że Hannah ma dobre relacje z rodzicami, może z nimi pogadać.

Nie wiem, co jeszcze mogę dodać. Mam wrażenie, że wszystko, co napisałam powyżej jest bardzo zagmatwane i niezrozumiałe. W każdym razie ten serial zdecydowanie mi się podobał, mogliby go puszczać w szkole zamiast nudnych prezentacji o szkodliwości palenia.

W piątek pożyczę od koleżanki książkę (miała ja w szkole jako lekturę dodatkową, miło mnie tym zaskoczyła), mam nadzieję, że się na niej nie zawiodę.