---

Jestem zwolenniczką spersonalizowanej, selektywnej względem autochtonicznych konstruktów pojęciowych religii. Głębokie zaufanie do praw logiki klasycznej nie pozwala mi na identyfikowanie się z dogmatami religii judeochrześcijańskich, aczkolwiek podoba mi się opisana przez Platona, następnie przejęta przez ojców kościoła koncepcjaduszy nieśmiertelnej. Moralny sprzeciw budzą we wszelkie działania instytucji wiary mające na celu dyskryminację kobiet.

Edit.
Wszelkie dyskusje filozoficzno- metafizyczne dotyczące kwestii istnienia, czy też nieistnienia Absolutu/ Omnipotentnego Bytu Wyższego uważam za jałowe, gdyż jest to sensualnie/ organoleptycznie aweryfikowalne.

Nie jestem skłonna uznać skrajnych postaw życiowych, tj. bezwzględnego poddawania się myśleniu magicznemu-tłumaczeniu nienajprostszych i z pozoru nieoczywistych wydarzeń wolicjonalizmem Boga/ bóstwa, etc., jak i całkowitej rezygnacji ze sfery sacrum, jako potencjonalengo zagrożenia dla zagospodarowania jej 'wiarą' w dobra materialne.

Myślę, że warto wyartykułować pewien ważny, aczkolwiek publicznie pomijany fakt, że tradycyjne, zinstytucjonalizowane wspólnoty religijne, na każdej szerokości geograficznej, są we wszystkich aspektach funkcjonowania zagospodarowane przez mężczyzn, a więc nie tylko tworzone z ich perspektywy/ pod wpływem ich doświadczeń, z myślą o ich dobru, a także, z powodu marginalizowania udziału w nich kobiet, nie stanowią dla nich w XXI wieku, przy diametralnie zmieniającej się proporcji obecności kobiet w przestrzeni publicznej, znacznym wzroście ich udziału w procesie prawotwórczym/ wykonawczym organizmów państwowych, czy też regulowanym przez prawo prywatne, odpowiedzi na zasadnicze rozterki egzystencjalne.

Istota Wyższa funkcjonuje bowiem w religiach judeochrześcijańskich jako męskoosobowy, patriarchalny konstrukt lingwistyczny- kulturowy.
Funkcje kapłańskie w kościele rzymskokatolickim i prawosławnym powierzone są tylko i wyłącznie mężczyznom. Anachroniczny cenzus płci stawia pod znakiem zapytania dalsze prosperowanie instytucjonalnego KK w sytuacji społecznego przyzwolenia na funkcjonowanie kobiet w sferze publicznej, oddanie im możliwości samookreślenia i samostanowienia.