---

W gimnazjum miałam już praktycznie wybrany kierunek na studia - prawo i nic innego dla siebie nie widziałam. Poszłam do liceum na kierunek społeczno - prawny i przez pierwszy rok liceum byłam na 100% pewna, że idę na prawo, bo od zawsze moim marzeniem było zostać prawnikiem, sędzią lub prokuratorem. W 2 klasie praktycznie nie myślałam o studiach, był to można powiedzieć taki sielankowy okres, szkoda bo może gdybym wcześniej się zastanowiła nad tym, to na początku 3 klasy nie przeżyłabym takiego szoku. Mianowicie w połowie września, dowiedziałam się, że mam podać co zdaję na maturze, na jakim poziomie - co się wiąże z tym że trzeba mieć praktycznie wybrany kierunek i powoli decydować się na uczelnie. Niestety, wtedy musiałam realnie przemyśleć czy dam sobie radę a przede wszystkim czy dostanę się na jeden z najcięższych kierunków - i doszłam do wniosku, że za duży ze mnie leń i na pewno nie chciałoby mi się tyle wkuwać. Musiałam na szybko znaleźć alternatywę - wybrałam administrację - zastanawiam się jeszcze, czy iść na publiczną czy bezpieczeństwa. Prawdopodobnie wybiorę zaoczne, bo nie chcę żeby rodzice cały czas mnie utrzymywali. Nie powiem, że jestem całkowicie zadowolona ze swojej decyzji, ale może kiedyś jak już będę starsza, to zrealizuję swoje marzenie i pójdę na studia prawnicze.