---

Ze względu na to, że przez hm.. "życiowe perypetie" sprawa ze studiami przesunęła się u mnie trochę, mam jeszcze jakiś czas na decydowanie.
Brałam pod uwagę na pewno humanistyczne kierunki, bo do ścisłego umysłu naprawdę mi daleko. Filologia angielska, dziennikarstwo, fotografia... aż jakiś czas temu stanęło na pedagogice resocjalizacyjnej z profilaktyką uzależnień na Uczelni Warszawskiej.

Raz, że od zawsze chodziło mi to po głowie, zawsze powtarzałam, że chcę to robić: pracować z trudną młodzieżą, z dziećmi. Dwa, że nieświadomie zainspirował mnie ktoś, kto w pewnym momencie życia zszedł z "dobrej ścieżki", ale najważniejsze jest to, że przy pomocy innych osób, które były w stanie mu pomóc, potrafił na nią wrócić i zaimponował mi tym. To w jakiś sposób popchnęło mnie do tego, żeby nie odkładać dawnych planów z pedagogiką na później i jednak spróbować. Jak pójdzie - poczekamy, zobaczymy.