---

Mój pokój jest duży. Ma turkusowe ściany (mój ulubiony kolor). Od pasa w górę ściany są prawie wolne, są na nich dwie wielkie półki z książkami. Od pasa w dół pokój jest cały zabudowany meblami, szafą, łóżkiem. Jest w nim dużo światła, lecz kiedy nie mam na to ochoty, zasłaniam je żółtymi żaluzjami, które do niczego nie pasują o dlatego są fajne. Stoi tu wielka klatka ze szczurem, zwykle brudna. Znajduje się tu tak zwany "kącik multimedialny", czyli wszelkie gry, filmy, muzyka, DVD, radio, telewizor, wszystkie splątane ze sobą słuchawki i kable USB. Mój laptop zwykle leży na podłodze i poniewiera się wśród moich ciuchów, które zawsze lądują rano w tym samym miejscu, bo ja przecież nie mam się w co ubrać. Jest też kącik dla moich ulubionych misiów, ku zgrozie mojego taty, który robiąc porządki wyniósł tylko jednego misia, uznanego jako niepotrzebnego i psującego misiową kompozycję. Ze ścian spogląda na mnie Colin Firth i Pan Darcy, a z parapetu Mick Jagger i John Lennon. Ostatnio wyrzuciłam tzw. gazetownię i zostawiłam tylko skromną kolekcję TERAZ ROCK. Obawiam się codziennie zasnąć, bo boję się, że wielka, ciężka półka z kolekcją porcelanowych lalek spadnie mi na głowę razem z wiecznie rozstrojoną 25-letnią gitarą, na której miałam nauczyć się grać. Obok wszelkich kompendiów wiedzy i słowników j. angielskiego, który namiętnie studiuję dniami i nocami, stoi dumnie dyplom czarodzieja z Letniej Szkoły Magii. Dalej jest mój kącik biżuterii, której mam całe mnóstwo, bo ja nigdzie nie wychodzę bez kolczyków, wisiorka z sercem, pierścionka i bransoletki. Obok telewizora stoi moja kolekcja autografów, z której jestem okropnie dumna ;) Co ja jeszcze mogę napisać... O! Żyrandol. Kryształowy, z lustrem u góry, który jest piękny, bo moja koleżanka widzi w nim swoje odbicie o.O