---

Otwieramy drzwi z jasnego drewna i pierwsze co rzuca nam sie w oczy (nielicząc syfu) to wielkie kosze zabawek mojej siostry. Po lewej widzimy moje stare jednoosobowe łóżeczko (które chcą mi zresztą niedługo odebrać). Za łóżkiem stoi wielka szafa której nie radzę otwierać no chyba, że chcecie zostać przywaleni stertą ciuchów. Po prawej od szafy stoi biurko na którym walają wszystkie rzeczy: książki, kosmetyki, kolczyki, kubki, chusteczki, długopisy, świeczki, portfel, mp3 i gdzieś tam pomiędzy monitor i dwa głośniki. Na ścianie po lewej wisi tablica korkowa a na niej: kalendarz, plan lekcji z zeszłego roku, kilka pocztówek, autograf Sapkowskiego, świadectwo ukończenia 2 klasy gim, dyplom z obozu, plakietka z biwaku, takie gówienko na szyje z kwiatów, zdjęcia, i mnóstwo kartek z numerami telefonów. Nad biurkiem wiszą dwie półki. Na jednej jest drukarka, encyklopedie i płyty. Na drugiej podręczniki, zeszyty, segregatory, kosmetyki, perfumy,dodatkowy głośnik, kilka par słuchawek, tabletki, koraliki, pamiątki z wakacji, mały misiaczek. Na prawo od biurka stoi śmietniczek, a obok niego deska do prasowania której nikomu nigdy sie nie chce składać. Dalej w prawo wspomniane już kosze zabawek, obok nich łóżko mojej siostry. Na ścianach mam tapetę w kolorze, którego nie potrafię nazwać i szczerze nie znoszę, a dywan mam niebieski. Niedługo i tak mam remont także przyjdzie mi jeszcze raz pisać. Ładnie w zasadzie jest.