---

Ja również dowiedziałam się o Gwiazd Naszych Wina z tumblr'a (jako z najlepszego źródła fandomowej wiedzy). Była to pierwsza powieść Greena, którą przeczytałam. Muszę przyznać, że książka mi się podobała, mimo że zazwyczaj nie czytam obyczajówek. Już od pierwszego zdania o depresji się wciągnęłam w wir akcji. Moim ulubionym cytatem są słowa Isaaca , o tym jakby naukowcy wynaleźli sztuczne oczy...(nie będę cytować, żeby przypadkiem nie zdradzić szczegółów fabuły). Poza tym cały wątek z papierosem - metaforą też był ciekawy, taki inspirujący. Najważniejsze pytanie - czy płakałam? - nie, co prawda zaszkliły mi się oczy, ale łez nie było. Ogólnie książka jest godna polecenia, jednak wydaje mi się, że w oryginale robi większe wrażenie na czytelniku. Nie okłamujmy się, wszystkie te charakterystyczne cytaty lepiej brzmią po angielsku, niż po polsku.

Co więcej, mimo że jest to tylko jedna powieść, godne uwagi jest to, że przyczyniła się do zainicjowania wielu akcji i działań. Akcja, w której wiele osób obcinało swoje włosy, by ofiarować je organizacjom charytatywnym, zajmującym się pomocą chorym na raka, naprawdę mnie wzruszyła.

Jeśli chodzi o film, to nie wiem czemu, ale podczas seansu w kinie, cały czas się uśmiechałam (no, prawie cały czas). Myślę, że była to dobra ekranizacja, tylko szkoda, ze nie załączyli cameo Johna do wersji kinowej. Poza tym zakochałam się w piosence Birdy - Not about Angels po obejrzenie filmu.