---

Jeżeli ktoś kiedyś zabłądził na mojego aska/na fp które prowadze, opis może mu się wydać znajomy... Jakoś-tak-wyszło.

Książka jest świetna. Tak po prostu.
I chciałabym ją polecić wszystkim tym, którzy jej nie czytali, bo wszystkie sad emo tumblrowe dziewczynki, 4w5, i tak dalej, i tak dalej. Jest smutna. Jest poruszająca. I trochę taka... Prawdziwa?
Nie płakałam. Ja, ta która płakała za Bertholdtem z SnK, ba, ryczała nad zakończeniem piątego tomu Darów Anioła (fragment z Magnusem i Alecem), i przy Raphaelu, nie uroniła pół łzy nad czymś takim. Bo nie. Bo to jest bardziej prawdziwe niż chińska bajka czy marna literatura dla mas (bez urazy dla nikogo, serio).

I po prostu... Polecam. Tak. Tak sobie, o.
Nie wiem co z innymi książkami tego autora, przez zasyp sezonowych fanów zwyczajnie boję się po nie sięgnąć, ale chyba to zrobię, bo Gwiazd naszych wina mnie nie rozczarowała. Chociaż mnie całkiem rozwaliło.
Green genialnie pisze - ten cały komizm, metafory, i po prostu takie... No, nie wiem jak to ująć.
Filmu miałam nie oglądac, ale obejrzałam, i jestem zawiedziona mocno 9mój chichot przy cytacie 'zaświeciłem sie jak choinka' wywabił z pokoju mojego brata, który się zapytał co mi odwala, także ten)