---

Ostatnio jakoś mniej. W sensie, że kłamię mniej. Zadałam sobie jedno, podstawowe pytanie. Po co? Po co kłamać, że się nie było w kościele, że się nie zjadło obiadu, albo, że 1 gdzieś tam wpadła? Moi rodziciele mają genetycznie odziedziczone zdolności detektywistyczne i jeśli coś wyda im się podejrzane, tak długo drążą temat, aż następuje pełna kapitulacja z mojej strony. I lizanie ran. Bo nie powiedziałam prawdy, nawet jeśli chodzi o jakąś drobnostkę. Nauczycielom zwykle nie kłamię, bo nie muszę. Nie wagaruję i nie spóźniam się na lekcje [a nawet przychodzę przed czasem ;f], w kwestii ściągania milczę jak grób ;d.
Generalnie coś te kłamstwa ostatnio mniej się opłacają. Szczególnie jeśli chodzi o rzeczy ważne, więc ich unikam. Kiedy tylko mogę.