---

rzadko jem chipsy a jeśli jem to szaszłykowe
_______________-
[color=#660000][color=#ff0000]Nie ulega wątpliwości, że quidditch zmienił się nie do poznania od czasów, kiedy Gertie Keddle obserwowała "tych wiejskich przygłupków" nad moczarami Querditch Marsh. Być może gdyby żyła dziś, i ona uległa by czarowi tej fascynującej gry. Oby quidditch nadal się rozwijał i oby tą najszlachetniejszą ze wszystkich dyscyplin sportowych radowały się przyszłe pokolenia czarownic i czarodziejów[/color]



[color=#ff00ff]-To bardzo wzruszające, Severusie - powiedział z powagą Dumbeldore. - A więc w końcu dojrzałeś do tego, by przejmować się losem tego chłopca?
- Jego losem? - wykrzyknął Snape. - Expecto patronum!
Z końca jego różdżki wystrzeliła srebrna łania. Wylądowała na podłodze, przebiegła przez pokój i wyskoczyła przez okno. Dumbledore patrzył, aż jej srebrna poświata zniknęła w ciemności, a potem odwrócił się do Snape'a. Oczy miał pełne łez.
-Przez te wszystkie lata?...
-Zawsze."[/color]