---

Ja wprost nie cierpię koszykówki i stania na rękach.
Od podstawówki byłam męczona tą "wspaniałą" gra zespołową zwaną koszykówką. W koszykówce byłam zawsze tym najsłabszym ogniwem. Koleżanki zawsze "przez przypadek" oczywiście, traktowały mnie brutalnie z łokcia w żebra (kiedyś jedna nawet mi jedno połamała), kopały po nogach czy nadeptywały na stopy z cała swoją siłą. Przez to nie chciałam ćwiczyć na w-fach i matka była wzywana do szkoły no i oczywiście ja potem dostawałam burę od matki, że jestem nierobem leniem itp. itd.
Natomiast stania na rękach się po prostu panicznie boję od mojego upragnionego w wieku 15, skoku na bungee. Od tamtej pory jest dla mnie przerażające i nienormalne mieć nogi nad głową. Wszyscy zachwalają skoki na bungee ale w moim przypadku było to największym koszmarem.