---

Stephen King, nie ważne mistrz, czy nie mistrz, jedno jest pewne to jeden z moich ulubionych autorów. Jasne, niektóre z jego historii są kosmicznie nieprawdopodobne, zahaczające nawet o kicz i absurd. Jednak coś w stylu jego pisania, coś w jego podejściu do swojego fachu sprawia, że z przyjemnością sięgam po kolejne jego książki, kompletnie nie sugerując się opiniamii krytyków. W każdej jego historii, nie ważne, jak pokręconej, potrafię znaleźć przemyconą małą perełkę i po przeczytaniu książki zawsze nachodzi mnie myśl, że jednak warto było ją przeczytać.
Najbardziej wartościowe książki Kinga, które przeczytałam i które są mi bliskie to:
- Desperacja - dlaczego ją cenię? Po pierwsze, to była to pierwsza książka Kinga, którą przeczytałam. Poza tym fabuła jest dość dwuznaczna. Bo z jednej strony mamy walkę z jakąś nadprzyrodzoną istotą z piekła rodem, a z drugiej mamy dramat chłopca, który zawarł z Bogiem pewien układ. I tak naprawdę to chodzi o ten układ. Gorąco polecam tą książkę. Naprawdę warto ją przeczytać.

- To - świetna książka, choć fabuła totalnie pokręcona. To była jedyna książka Kinga, przy czytaniu której miałam autentyczne dreszcze. Pisarz wspaniale opisał tutaj jakie są różnice pomiędzy myśleniem dziecka, a dorosłego. Jak dorastając, narastają w ludziach lęki i zahamowania. To trzeba przeczytać, bo nie można tego dobrze opowiedzieć. A co takiego jest w tym niepokojacego? Że dziecięcy strach przybiera postać Klowna - a ja osobiście nie lubię Klownów. Są dość niepokojącymi istotami.

- Sklepik z Marzeniami - bardzo wciągająca książka. Świetny pomysł i fantastyczny, inspirujący naczelny zły tej historii. Leland Gaunt jest wprost genialny w swej przebiegłości. Jak zwykle świetnie ujęta jest tutaj ludzka natura. Bardzo cenię Kinga za to, że wali prosto z mostu. Pokazuje ludzi takich, jakim naprawdę są, z ich wadami i tymi mniej eleganckimi cechami człowieczeństwa. Żadna z jego postaci nigdy nie była idealna.

- Ręka Mistrza - bo opowiada historię człowieka, który dźwiga się do życia po wypadku, w którym niemal stracił życie. Pokazuje, że dzięki ludziom, którym na nas zależy można pokonać wszystkie przeciwności losu. Oczywiście mamy tu różnież do czynienia z nadprzyrodzonymi mocami, ale to właśnie "siła przyjaźni" stanowi tutaj najważniejszy wątek. Świetnie zarysowane postacie. Humor przeplatający się z dramatycznymi sytuacjami. Ogólnie, wszystko, co w Kingu najlepsze.

- Wszystko jest względne - a zwłaszcza opowiadanie "Śmierć Jacka Hammiltona". Chociaż wszystkie opowiadania mają coś w sobie. Pierwsze na liście, którego tytułu akurta nie pamiętam, ale jest to historia chłopca, który spotkał diabła niedaleko własnego domu, jest bardzo niepokojąca. Przypomniała mi serię opowieści z dzieciństwa, które sobie między sobą z kolegami i koleżankami opowiadaliśmy, o diabłach ukazujących się w nocy rolnikom na polach, albo goniących ich przez las. Ach... mam ciary - jakby to powiedział Kuba Wojewódzki.

Przeczytałam więcej książek Kinga, ale te wymienione tutaj są naprawdę godne polecenia. Poza tym, jak to podkreśla Rafiki, czasem trzeba patrzeć "poza tym co widać" :happy:
King to świetny pisarz. Mocno go cenię, nie tylko za twórczość, ale i za jego nastawienie do czytelnika. Uwielbiam jego posłowia, albo wstępy, w których wyjaśnia, jak rodził się pomysł na daną opowieść.

A na sam koniec już nie o książce, ale o serialu Szpital Królestwo chciałam napisać. Sscenariusz do zdaje się 9 z 13 odcinków napisał własnie King. I jeśli ktoś nie widział, a ma ochotę na naprawdę fajną, surrealistyczną opowieść o duchach (i nie tylko) to polecam. Cała historia przesiąknięta jest atmosferą twórczości Kinga, a bohaterzy wyjęci z jego książek. POLECAM :happy:
King jest też autorem scenariusza do "Sztormu stulecia" - a to kolejna świetna historia, z świetnym "naczelnym złym".