---

wczoraj zaledwie skończyłam. Zajęło mi to równe 3 dni. Bo to ma być lektura po feriach.
Ja w ogóle Sienkiewicza lubię, co dla wielu jest wystarczajacym dowodem na moją nienormalność. No trudno, niech se bede nienormalna. Ale "Krzyżacy" nawet mi się bodobali. Znudziy mnie tylko te "gadki-szmatki" w ostatnich rozdziałach tomu II, a przez opis bitwy pod Grunwaldem przebrnąć było równe ze stoczeniem tej bitwy.
Lubię styl sienkiewiczowski, lubię czytać o tamtych czasach, nikt mi nie zabroni "lubienia" Sienkiewicza.
Trochę mnie Danuśka zmierziła. Swoją "dzieciecą niewinnoscią". Już ja chyba wolałam jak zwariowała.
Ale i tak walki, bitwy, pojedynki na miecze, rycerze, romanse i inne średniowieczne dyrdymały mają dla mnie jakis taki nieodparty urok. Przez to właśnie "Krzyżacy" są tacy pociagajacy. Jako ksiażka, oczywista.