---

A ja się dialogów przyczepię. Ściślej mówiąc złego ich zapisu. ;P



Przykłady tylko, cały tekst jest takim czymś upstrzony i mnie razi. Otóż, kropki przed myślnikiem powinieneś sobie odpuścić, a słowo po myślniku pisać od małej litery. Czemu? Bo jeśli zdanie po myślniku odnosi się do wypowiedzi (w sensie jakoś ją określa, opisuje sposób, w jaki coś ktoś powiedział), to tak ma być. Zapis, który stosujesz (czyli kropka, duża litera) powinien być używany, gdy zdanie po myślniku nijak ma się do wypowiedzi. Czyli (zazwyczaj) wszelkie odparł, powiedział, poprosił, zawołał, mruknął, zapytał, dodał - brak kropki, mała litera. Przykładowo:

- Mamo, co dziś na obiad? - zapytałam.
- Pierogi - odparła mama.
- Ojej, kocham pierogi! - zachwyciłam się.

Ale!

- Mamo, co dziś na obiad? - Stanęłam w progu kuchni.
- Pierogi. - Mama podkręciła gaz w kuchence.
- Ojej, kocham pierogi! - Klasnęłam w dłonie zachwycona.

Tak to mniej więcej wygląda. Mam nadzieję, że nie poplątałam i zrozumiałeś o co mi chodzi i że się zastosujesz. ;]


Co do FF. Styl pisania masz bardzo dobry. Czyta się lekko, miło i przyjemnie, błędów, pominąwszy te nieszczęsne dialogi, w zasadzie nie popełniasz. Jednak samo opowiadanie szczerze powiedziawszy mnie nie zachwyciło. Trochę taki humor na siłę. Niepotrzebnie wplotłeś tutaj oklepaną scenę z dzieciakiem - nie tylko nic ona nie wniosła, ale nawet nie była opisana jakoś oryginalnie. Nie wczuwasz się też do końca w postać Severusa. Momentami nawet nieźle ci to wychodzi, ale ogólnie ja jako czytelnik odbieram go jako zwyczajnego gościa, raczej nie wyróżniającego się z tłumu. Tymczasem wg mnie Snape powinien przyciągać uwagę. Po prostu więcej ironii, sarkazmu, ciętych ripost, a będzie fajnie. Bo twój Snape jest taki... uprzejmy. A Snape nie powinien być uprzejmy.

Ale i tak jestem zaciekawiona. Pośledzę trochę to FF, zobaczę jak ci pójdzie dalej, jak to się rozwinie, bo po pierwszym rozdziale trudno stwierdzić.

Życzę weny i pozdrawiam. ;]