---

Elfy

Gdy noc nastaje,
i wszyscy śpią,
zza mebli, szafy,
ELFY wychodzą.
Mają skrzydełka
i uszy w szpic,
Ale ty nie wiesz
o tym nic, nic!
Wchodzą na szafki
i do lodówki.
W spiżarce jedzą
dżemy i krówki.
A gdy się zbliża,
bledziutki świt,
znowu chowają,
się do swych klit.
Ale cichutko!
Nie mów nikomu!
Bo może przyjdą
do Twego domu!

Ten wierszyk to również mój podpis. Dziękuję za posty. Pozdrawiam!

---

zaje fajne ba
terz stwosze
:)

---

Wkraczając we wrota nauki,
stajemy się bohaterami tej sztuki.
Każdy przybiera swój unikalny strój,
zakłada maskę, w rękę rekwizyt swój...
Dwóch reżyserów wspaniałych mamy,
Damian i Mania wciąż krzyczą "GRAMY!".
Gdy akcja się toczy, brak czasu na dąsy,
lecz ten się potyka, ten gubi wąsy,
a tamta wciąż wzdycha, że znów nie da rady,
a tamten wciąż woła, że chce czekolady!
Wspaniałe kreacje, przepiękne role,
każdy do popisu ma pełne pole.
Sceną nam Dom, teatrem Pokój,
gdy to się skończy, nie ma już nic!
Swe role na pamięć wciąż zawzięcie wkuwamy,
genialnych pomysłów całe ręce mamy.
Weź w rękę swą różdżkę, zaczaruj nas,
kurtyna w górę, zabawę zacząć czas!

---

Cóż ja zawsze podziwiałam ludzi, którzy potrafili pisać wiersze. Ja nigdy nie próbowałam się w tej sztuce i w najbliższej przyszłości nie będę próbować, ale my tu nie o tym. Twój wiersz "Elfy" jest taki prosty, rymujący się i fajny - idealna kompozycja. Czytało mi się go dobrze, czyli bez zgrzytów. Pozostaje mi życzyć weny i czekać na dalsze Twoje dzieła. ;)

---

Lepiej będzie " Ze spiżarki kradną". Innych błędów nie zauważyłam. Są rymy. Tekst się czyta lekko. No ogólnie mi się podoba :) Życzę weny i pisz dalej :)