---

Z tej sytuacji, do dzisiaj wiele osób ma niezły ubaw, więc dlaczego by o niej nie napisać? ; D
No więc, były ostatnie dni roku szkolnego, byłam niewyspana, latałam po szkole nie wiedząc co się do końca dzieje, i często mówiłam co innego niż chciałam ; D
Siedzieliśmy ze znajomymi na dworze, łapiąc słoneczko (tzn oni, bo ja nie lubię), gdy podszedł do nas nauczyciel geografii i zaczął mi mówić o IPN (indywidualny program nauczania), i żebym się zastanowiła, czy chciałabym w takich zajęciach uczestniczyć. Cytuję:
Nauczyciel geografii: zastanów się więc, nad tym pomysłem. (Ta, powiedział to z przecinkiem.)
Ja: Tak, dobrze, proszę pana.
On: I doceń to, moja droga, bo to nie ja powinienem ci składać takie propozycje.
W tym momencie jako dobrze wychowany człowiek, powinnam powiedzieć coś w stylu, "taaak, doceniam" ja jednak powiedziałam przez przypadek "taaak, do widzenia"...
:D