---

Edith szła po pokoju bardzo powolnym krokiem i spoglądała znienacka na postacie. Miała ochotę utopić kły w ich gardłach. Toczyła ze sobą bardzo zażartą bitwę - gryźć, czy nie gryźć? Dziewczyna nagle zbladła jak papier, a tęczówki nastolatki, choć już wielkości pięciozłotówek, jeszcze bardziej się powiększyły i sczerniały. Zdecydowała się - będzie jednak agresywna. Pobiegła do kuchni i wbiła zęby w kark człowieka. Nieważne było, jak ofiara cierpi. Edith nie przejmowała się jej bólem. Ciemnoczerwona krew wpływała jej idealnie do ust. Bardzo lubiła smak tej cieczy. Wyssała wszystko, co mogła wyssać, po czym oblizała wargi i stwierdziła:
- Bardzo lubię jadać żelki w kształcie ludzi z sokiem owocowym... Pycha!