Dodane przez Tom_Riddle dnia 16-05-2010 12:20
#30
Choć wstyd się przyznawać, też uroniłem łezkę czytając;( wspaniała opowieść o przemijaniu i chorobie niszczącej marzenia małego chłopca, który powinien mieć jeszcze tyle życia przed sobą... Pożyczyłem książkę od mojej nauczycielki i przeczytałem jednym tchem, po czym wpadłem w taką refleksję, że nie mogłem oderwać myśli od sensu, dla którego muszą umierać niczemu nie winne dzieci!!! Jeśli taki jest świat to ja nie chcę być jego częścią!!!