---

Zero konkretów. Nie bawię się zazwyczaj w formuły zaklęć, jak już, to szukam gotowców, za bardzo lubię łacinę żeby paprać ją jeszcze w zaklęcia i kombinować żeby jakoś brzmiało.
W zależności od opowiadanka, albo moja bohaterka (nie lubię pisać w męskiej formie, bo non stop robię dziwne błędy) cośtam sobie mruczy i widzi konkretne iskry (po czym następuje kilometrowy wywód, ekhę), a jak juz ma coś powiedzieć na głos, to urywek, sylaba, czy coś.
W jednym opowiadanku pisałam o jakiejś tam klatwie - napisałam, że niewerbalne, że złote iskry, co powoduje... Prościej c: