---

Tom szósty jest zarówno zabawny i wesoły, jak ponury i smutny. Czyli jest po prostu idealny, ma wszystkie cechy, które wg mnie powinna mieć książka z literatury fantastycznej. Żal mi się zrobiło Voldemorta, gdy przeczytałam o jego dzieciństwie. On po prostu nigdy nie zaznał miłości, dlatego tak "zdziczał". Uśmiałam się, gdy Ron zjadł czekoladowe kociołki naszpikowane eliksirem miłosnym Romildy :rotfl: I wylałam kilka łez nad śmiercią Dumbledore'a i jak Harry zerwał z Ginny ;( Ten tom jest jednym z najbardziej udanych z serii o Harrym Potterze.