---

Konkretnego miejsca nie mam. Marzy mi się po prostu domek na przedmieściach dużego miasta. Nie ważne, czy to będzie Londyn, Nowy Jork, Tokio czy Wrocław. W mieszkaniu bym się dusiła. Od małego mam styczność z naturą, i kiedy na jakiś czas wyjeżdżam do kogoś, kto mieszka w bloku czy kamienicy, to nosi mnie, żeby się stamtąd gdzieś ruszyć, choćby na pięć minut. Tak więc chcę dom z ogródkiem, ale nie za dużym, żebym nie musiała się przy nim namachać, ale też wystarczającym, żeby wstawić tam ewentualny dmuchany basen czy trampolinę. W domu poza standardowymi pomieszczeniami chciałabym mieć mini siłownię i domową biblioteczkę. Te pierwsze, żeby ograniczyła moją listę wymówek, przez które nie ćwiczę ("Po pogoda jest brzydka", "Bo rower mi się zepsuł", "Bo Tiffany już znam na pamięć" itp.), a te drugie, żeby mieć taki własny kącik relaksu, w którym mogłabym się zagłębiać w coraz to kolejne książki, wdychając zapach kartek.
Ot, taka moja mała Utopia. I w dodatku w Polsce mam małe szanse na dorobienie się tego. No ale cóż, kto mi zabroni pomarzyć?