---

Mój komentarz sprzed pięciu lat mnie boli. Bardzo.
Od pewnego czasu jakoś bardziej zaznajomiłam się z teatrem - głównie telewizji, co prawda, niby w Kielcach jest świetny teatr, ale z moim brakiem dojazdów i tak dalej dopiero zbieram się z grupa studenciaków na coś ciekawego.
W liceum moim prężnie działał szkolny teatr, niestety, przez moją wrodzoną... i tu ta chwila zastanowienia czy mi to zacenzuruje czy nie, w każdym bądź razie stchórzyłam przed przesłuchaniem, nie poszłam, i kolejne trzy lata ciężko tego żałowałam. Tak samo jak tego, że profile humanistyczne co i rusz miały organizowane jakieś wyjścia a my, biedne biolchemy, ledwie dwa razy mieliśmy EWENTUALNĄ możliwość pójścia do teatru, ale oczywiście nikt się na to nie porywał z braku czasu. Raz jeden polonista chciał coś zorganizować, to się dyrekcja nie zgodziła. A teraz jakoś tak się zbieram i zbieram i zebrac nie mogę.
Dodatkowo, wszelkie teatry muzyczne i musicale jakoś powoli mnie wciągają. Co prawda raczej we fragmentach (polecam serdecznie Studio Accantus na YT i ich musicalowe wykonania).