---

No cóż... Epilog to moim zdaniem najsłabsza część całej sagi. Odnoszę wrażenie, że Rowling chciała zbyt dużo informacji wyjaśnić na zbyt małej ilości stron. Musimy w bardzo krótkim rozdziale dowiedzieć się jakie imiona noszą i ile lat mają dzieci Wielkiej Trójcy, jak rozwinęła się historia młodego Lupina, dowiedzieć się, że Neville został nauczycielem, a Hagrid nadal jest gajowym. Nagromadzenie informacji to jedno. Drugi motyw... takie to wszystko słodkie, a równocześnie pompatyczne, że kolacja się w żołądku miesza. James Syriusz, Albus Severus... no, litości. I tylko Ginny żal, bo jej kochany mąż tradycyjnie zadecydował o wszystkim, nawet o imionach ich wspólnych dzieci. Dlaczego któreś nie mogło otrzymać imienia po zmarłym bracie Ginny? Albo po babci Molly, dziadku Arthurze? Nie, zawsze Potter i jego uczucia są najważniejsze. Zdecydowanie zawiodłam się takim zakończeniem tej historii, wolałabym żeby tego epilogu nie było, a "Insygnia" zakończyły się odłożeniem Czarnej Różdżki do grobowca Dumbledore'a.