---

Na wstępie powitam wszystkich, którzy zechcą zerknąć na te moje "bazgroły", czyli jak Wy to nazywacie "wiersze". Mam nadzieję, że nie będziecie się nudzić. Proszę o szczere (i tylko szczere) komentarze. Potrafię znieść krytykę, więc śmiało piszcie, co sądzicie. Miłego czytania!

***
Serce jedno z sercem drugim
Na ławeczce siedzi.
- Nie rób nic niestosownego!
Na to patrzą dzieci!



Punkt obserwacyjny

Połóż się przy mym boku,
Zrozum me pragnienie.
Ty wiesz, że chcę dla nas jak najlepiej,
Wszystko w granicach zdrowego rozsądku.

Przytul mnie, otul swą wiecznością,
Niech wypłynie między nami tęcza,
Moje serce Twemu kwiat radości wręcza,
Wypełniając Twe serce miłością.

Myśli me usłysz,
Intencje z nich wyczytaj.
Widzisz je Twym wzrokiem, więc o nic nie pytaj.
O moją duszę, Jezu, już się więcej nie pokusisz...



Ratunek

Jeszcze tylko chwila, moment.
Spadniesz ze skał ostrych, raniących
Wprost do wód nieskończonych
Bezkresnego oceanu.

Spadając, obrócisz się raz jeszcze,
Spojrzysz do góry z roztargnieniem.
Wzniesiesz rękę ku Niebu
Czekając, aż Ktoś za nią chwyci.

Nadal spadasz w dół,
Obijasz się o skały.
Myślisz, że Ktoś jeszcze złapie Cię za rękę?
Ktoś odratuje Twój umysł słaby?

Możesz nie ufać nadziei własnej,
Możesz nie wierzyć nawet mnie.
Ale spójrz! Czyjaś ręka pomaga Tobie,
Kiedy powoli z powierzchni życia staczasz się...

Na razie to tyle, ale jeszcze coś wstawię niedługo :happy: