---

Blask szmaragdu
- Ty...
- Poznałeś...
Nad umierającym mężczyzną stała kobieta. Nad wyraz śliczna. Niby nic co mogłoby urzec zwykłego obserwatora. Rude włosy, jasna cera, drobne dłonie. Jednak coś sprawiało, że nie była taka, jak inne osoby spotykane na co dzień. Może to oczy koloru szmaragdów? Może złote, drobne plamki na mlecznobiałej szyi, dekolcie i twarzy? Może uśmiech pełen miłości, dobroci oraz zrozumienia?
- Tęskniłem. Tak dawno cię nie widziałem... To naprawdę ty?
- Ja, Severusie... Tak dużo zrobiłeś dla Harry'ego. Poświęciłeś się.
- To wszystko było dla ciebie... Tylko dla ciebie. Lily wiesz, że ja cię kochałem? Zawsze. Wiesz Lily, prawda?
Lily wyciągnęła drobną dłoń do leżącego na zakrwawionej podłodze, umierającego mężczyzny.
- Chodź ze mną.
- Lily... Przecież ty... Nie żyjesz!
Mężczyzna nagle cofnął rękę. Dopiero teraz zobaczył delikatną, niemal anielską poświatę wokół niej.
- Owszem, przyszłam po ciebie... Stamtąd.
- Ale... Jak to jest, no wiesz...
- Masz na myśli umieranie?
- Właśnie, czy to...
- Boli? Nie. Chociaż... Myślę, że to zależy...
- Od czego?
- Od rodzaju śmierci, mój drogi.
- Lily, a czy ciebie...
- Nie, ja czułam tylko strach...
- O Harry'ego?
- Tak.
- On jest silny. Poradzi sobie.
- Wiem, kochany. Wiem.
- Lily...
- Spokojnie Severusie - poczuł jak zimna dłoń dotyka jego czoła, a ból, który sprawiła trucizna, opada.
- Czy ja już...
- Idziesz? - zapytała, a jej włosy zafalowały, mimo braku wiatru.
- Tak... Chodźmy Lily - uśmiechnął się, a ostatnią rzeczą, jaką można było ujrzeć w czarnych oczach, był zielony blask szmaragdu.