Dodane przez Malkontentka dnia 23-06-2010 16:18
#6
Najsmutniejsze... Dużo takich było :(
Jestem wolontariuszką w hospicjum, pamiętam takiego chłopca, który wiedział, że nie wyzdrowieje. Ale pocieszał innych. Opiekowałam się nim 4 miesiące i 22 dni... Bardzo go polubiłam, żadko spotyka się tak radosnych ludzi świadomych śmierci...
Jego historia jest niestety krótka, czekał na przeszczep i dostał go, ale się nie przyjął czy coś (nie znam się na tym). I wylądował w hosicjum. Znosił ból zza sastraszajacą odwagą. Cieszył się, że umiera i prosił tylko o pamięć. Od tego czasu umarło wiele moich małych "przyjaciół', ale tego zapamietam na zawsze! [*]