Dodane przez Taka jedna dnia 09-04-2010 16:24
#1
Prace pisana na konkurs, pt "Jak wyglądałby świat bez nałogów". Temat nie podszedł mi absolutnie. Oto co powstało :)
_________________
Część I
Chciałam odwrócić wzrok, ale nie mogłam. Chłopak gorączkowo przeszukiwał kieszenie swojej ramoneski, a jego mina wyrażała skrajną rozpacz. Czekał na kogoś, bo rozglądał się niecierpliwie po okolicy. Coś wypadło mu z dłoni. Szczerze pożałowałam, że stanęłam tak daleko i nie widziałam za czym rzucił się w śnieg. Postanowiłam podejść i przyjrzeć mu się dokładnie. Podniósł się z kolan i począł energicznie otrzepywać z puchu paczkę papierosów. Widziałam ekstazę w jego oczach, gdy zaciągał się do płuc. Teraz tylko siedem sekund, podobno tyle wystarczy by zaczęło działać. Trzy, cztery, pięć... Uśmiechnął się, widać było, że mu ulżyło. Stał tam, otoczony chmurą drażniącego dymu.
Część II
Chciałam odwrócić wzrok, ale nie mogłam. Czułam odrazę, ale i współczucie. Patrzyłam jak drżącą ręką odlicza drobne na wino. Unosił się za nią swąd skwaszonego alkoholu, moczu i stęchlizny. Na brudnej, pomarszczonej dłoni podała ekspedientce pieniądze. W jej oczach panował głód i ból. Cofnęła palce, na jednym widniał odcisk po obrączce. Ciekawe czy ma dzieci? Może są teraz w jakieś melinie głodne, chore... Pod maską zniszczoną alkoholem i brudem widniała całkiem młoda, kiedyś pewnie urodziwa, twarz. Wreszcie plastikowa butelka była w jej posiadaniu. Przytuliła ją do piersi niemal matczynym ruchem. Wstrzymałam oddech, by nie zwymiotować, gdy obok mnie przeszła. Zachłysnęłam się powietrzem i kupiłam chleb.
Część III
Chciałam odwrócić wzrok, ale nie mogłam. Wwiercał we mnie dzikie spojrzenie przekrwionych oczu. Leżał pośród rozbitych butelek, petów i strzykawek. Patrzyłam jaką trudność sprawiało mu napełnienie jednorazówki. Podwinął rękaw. Zamknęłam oczy, by nie widzieć jego pokłutych, fioletowych żył. Po chwili wybuchnął opętańczym śmiechem i ciężko zwalił głowę na podłogę. Kurczowo ściskał obrzydliwie brudną kartkę papieru. Już kiedyś mi ją pokazywał, rodzice pisali by do nich wrócił. Błagali, klnąc się na jego miłość i ich wiarę. Spojrzał na mnie ponownie, tym razem spokojnie i łagodnie. Powiedział, że od dawna nie czuł takiej radości. Odeszłam.
Część IV
Obudził mnie mój własny krzyk. Od miesięcy w każdym śnie nawiedzały mnie duchy przeszłości. Mrugając odegnałam umęczone, ludzkie zmory. Teraz tego nie ma i wiem, że nie powróci. Jestem w miejscu, do którego nie mają wstępu słabość i ból. Przynajmniej w takim przekonaniu żyję , dzięki czemu nie zauważam wokół siebie uzależnionych i cierpiących. Często myślałam, że już nie wytrzymam. Jak długo można było oglądać ludzi, którzy byli zbyt słabi by poradzić sobie z samym sobą? Uwolniłam się od nich. Wreszcie mogłam egzystować w świecie idealnym. Obok mnie nikogo kto potrzebowałby mojej pomocy, nikogo dla kogo musiałabym poświęcać swoje życie.
Rozglądałam się po sterylnie białym pomieszczeniu i wyłam, kopiąc w okaleczone drzwi. Drzwi bez klamki.
Edytowane przez Fantazja dnia 09-05-2012 22:54
Dodane przez Ginny0004 dnia 09-04-2010 16:42
#2
Mnie się podoba, ale co ja tam wiem. Tylko nie za bardzo zrozumiałam, może po prostu jestem taka głupia, ale pozwolę sobie zapytać:
To jest konkurs pt:"Jak wyglądałby świat bez nałogów" i prace na ten konkurs miały być o tym jak jest z nałogami? No bo z tego co ja przeczytałam to przedstawiłaś nałogi kilku osób, a później napisałaś, że dobrze, że nie ma takiego świata? Czy ja dobrze zrozumiałam?
Ale w ogóle to fajnie się czytało!:)
Dodane przez Ginny0004 dnia 09-04-2010 16:42
#3
Mnie się podoba, ale co ja tam wiem. Tylko nie za bardzo zrozumiałam, może po prostu jestem taka głupia, ale pozwolę sobie zapytać:
To jest konkurs pt:"Jak wyglądałby świat bez nałogów" i prace na ten konkurs miały być o tym jak jest z nałogami? No bo z tego co ja przeczytałam to przedstawiłaś nałogi kilku osób, a później napisałaś, że dobrze, że nie ma takiego świata? Czy ja dobrze zrozumiałam?
Ale w ogóle to fajnie się czytało!:)