---

Mnie "Igrzyska Śmierci" zdecydowanie nie urzekły. Do przeczytania pierwszej części zostałam zmuszona - ja na siłę wcisnęłam koleżance "Harry'ego Pottera i Kamień Filozoficzny", ona mi w ramach wymiany "Igrzyska Śmierci". Być może byłam od początku negatywnie nastawiona, ale fabuła była dla mnie strasznie przewidywalna. Bez przerwy mimowolnie wynajdowałam konteksty łączące Katniss z Harry'm - uznałam, że mogliby stworzyć bardzo udany związek niezwykle irytujących ludzi, samych siebie czyniących bohaterami i wybawcami narodu. Mesjanizm w najlepszym wydaniu. Drugą część przeczytałam, kiedy do domu przywiozła ją siostra (pożyczyła ją od swojego ucznia, co już samo w sobie wydało mi się śmieszne). Pomyślałam, że może to moja wina, powinnam nastawić się bardziej pozytywnie. Ale też nie zaskoczyło - męczyłam się niesamowicie. Trójkę przeczytałam już chyba ze zwykłego masochizmu. Zakończenie wyprowadziło mnie z równowagi, więc całość oceniam na 2/10. Plus, że bardzo szybko się czyta.