---

Zacznę od tego, że (niestety) trylogię nabyłam dopiero po premierze filmu, choć o samej książce słyszałam już daawno. Niestety, w pobliskich księgarniach była tylko część druga i trzecia, tak więc nie było sensu kupować i czytać 'wybiórczo'. W końcu jednak dostałam książki w swoje ręce i zaczęłam czytać.

Na pierwszy ogień idzie oczywiście część pierwsza trylogii pani Collins - Igrzyska Śmierci. Zaskoczył mnie fakt, że książka napisana jest w narracji pierwszoosobowej, czasu teraźniejszego. Co jak co, ale takiej książki jeszcze nie czytałam (w każdym razie nie przypominam sobie). Zebrałam się w sobie, zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Siedziałam do późnej nocy, czytając, czytając i czytając, nie zważając na godzinę. Pomimo tego, że najpierw obejrzałam film, książka STRASZNIE mnie wciągnęła i ubolewałam, gdy nie było jej pod ręką. Igrzyska kończą się w chwili, gdy napięcie sięga zenitu, a w głowie czytelnika pojawia się zasadnicze pytanie: "Co dalej?" i sięga on po drugą część trylogii, czyli W pierścieniu ognia.



SPOILER



Miałam podobne odczucie. Chociaż trzeba przyznać, że pojawiło się wiele ciekawych wątków (dowiadujemy się, że Trzynasty Dystrykt jednak istnieje, wybuchają powstania) i postaci (Finnick, Johanna, a nawet Plutarch). Co najbardziej poruszyło mnie w tej części? Śmierć Cinny oraz moment, w którym Gale informuje Katniss, że Dwunasty Dystrykt już nie istnieje. I po raz kolejny książka kończy się, gdy napięcie sięga zenitu. Przed nami ostatnia część, Kosogłos. Poznajemy Trzynasty Dystrykt, życie jego mieszkańców, historię. Oprócz tego, inne Dystrykty (początkowo z wyjątkiem Dwójki) występują przeciwko Kapitolowi. W tej części główna bohaterka momentami irytuje mnie do granic możliwości. Jednak wkrótce akcja zaczyna dziać się poza Trzynastką i nabiera tempa. Nic więcej nie powiem, by nie zdradzać zbyt wiele osobom, które nie czytały, a mają zamiar się zabrać za trylogię. Prawdę mówiąc zakończenie bardzo mi się podobało, choć ubolewałam nad śmiercią Finnicka oraz nad tym, że Haymitch i Effie nie stali się kanoniczną parą (wybaczcie, zbyt dużo fanficków o Hayffie).

Ja również. Irytowała mnie, chociaż wyobrażam sobie, co musiała przeżywać Katniss po stracie siostry (sama mam młodszą siostrę, więc jako-tako mogłam to sobie wyobrazić).


/SPOILER


Jeśli chodzi o porównanie Igrzysk ze Zmierzchem i Potterem ujmę to tak: każda z tych serii opowiada o czymś innym. Jak sądzę, nie podlega wątpliwości fakt, że trylogia Collins przewyższa pod każdym względem sagę Meyer. Jeśliby natomiast zestawić Igrzyska z Potterem.. Cóż, obydwie książki są świetne, obydwie poruszają istotne kwestie. Zatem jeśli ktoś wciąż się zastanawia, czy opłaca się sięgnąć po Igrzyska mogę z czystym sercem stwierdzić, że tak, opłaca się. Jednak, jak już zostało wcześniej powiedziane: uwaga, ta książka uzależnia!