---

Uwielbiam muzykę. Wiadomo, chodzi muzykę z tzw. klasą. "Chłam", który jest teraz wypuszczany masowo zatruwa powietrze. Przynajmniej ja to tak odbieram i jest to moje subiektywne zdanie (każdy jednak słucha to, co lubi).

Z wiekiem zrozumiałam, że pisanie muzyki jest diabelnie trudne. Dlaczego? Bo muzyka - czasem w fatalnym wydaniu, ale [sic!] - otacza nas ze wszystkich stron, wciąż się z nią stykamy. Dlatego tworzenie czegoś nowego jest bardzo utrudnione.

Kiedy człowiek chce - ot tak - napisać piosenkę, narażony jest na plagiat. Niecelowy, rzecz jasna. Ale powielamy to, co słyszymy często i wydaje się nam, ze to nasza "wewnętrzna, dotychczas uśpiona muzyka" z nas wychodzi. Bzdura! Wychodzi nam stek złożony z reklam, które się wciąż słyszy. Albo z tych modnych piosenek, które robią zawrotną karierę, mimo iż naprawdę są niewiele warte.

Dlatego nie przyznaję się tak "hop-siup" do tego, co napisałam, by mi nie powiedziano: "Gdzieś już to słyszałem/am".

Tak naprawdę z ogromnym wysiłkiem i wypiekami na twarzy wypociłam trzy piosenki (jedna wspólnie z kolegą muzykiem). Jednak wciąż je doskonalę, mając nadzieję, że melodia nie jest jakaś wyszukana ale i nie jest powielona przeze mnie... I tylko jedna ujrzała światło dzienne, dostała słowa i utrwalono ją na płycie. Mam do niej wielki sentyment. Ale nic poza tym. Zaśmieca gdzieś kompa. Może ją kiedyś znajdę i odkryję w niej potencjał "hitu" na nowo ;P