---

Wow, Nerona, dość radykalne podejście ;) chyba zbyt radykalne.

Przekonuje mnie argument Asika, że audiobooki są o tyle praktyczne, że można włożyć słuchawki i zająć się czymkolwiek, przy okazji słuchając książki. Aczkolwiek ja z audiobooków nie korzystam, bo pewnie niewiele bym z takiego "czytania" wyniosła - jestem wzrokowcem i muszę widzieć tekst, by do mnie trafił.

Ale jeśli chodzi o audiobooki puszczane dzieciom - jestem za. Co prawda zawsze to lepiej, jeśli rodzic poświęci te kilkanaście-kilkadziesiąt minut dziennie na czytanie dziecku, ale zdecydowanie lepsze jest puszczanie bajek na cd niż włączenie telewizora albo komputera. Ja z dzieciństwa pamiętam kasety, na których miałyśmy z siostrą nagrane bajki - słuchałyśmy ich tak długo, że wszystkie znałyśmy na pamięć. Teraz dostępne są książeczki dla dzieci z dołączoną wersją na płycie do słuchania - idealny sposób, by dziecko samo nauczyło się czytać.

Trzeba też wziąć pod uwagę, że są ludzie, którzy zwyczajnie nie lubią czytać. Albo nie potrafią tego robić na tyle szybko i płynnie (dysleksja się kłania), by cokolwiek z książki wynieść. Audiobook jest szansą na poznanie książek, moim zdaniem bez uszczerbku na wyobraźni - bo co za różnica, czy czytasz książkę sam(a), czy ktoś Ci ją czyta?