---

Saga Zmierzchu to infantylny wyrób powieściopodobny dla dzieci, które nie wiedzą co z życiem zrobić. Typowy przykład badziewia. Oczywiście są tacy, co będą się sprzeczać, że niby lepiej czytać cokolwiek niż siedzieć przed komputerem. Ja osobiście nie zgadzam się, a jednocześnie spróbuję swoje racje zobrazować. Wyobraźmy sobie Jana Kowalskiego. Jan Kowalski jest przeciętnym, pracującym mężczyzną w wieku 29 lat i 11 miesięcy. Pewnego ranka Jan Kowalski siada muszli klozetowej. Po skończonej robocie orientuje się, że ma do dyspozycji jedynie słabej jakości papier toaletowy potwornie drapiący rzyć (dla niekumatych: jest to alegoria komputera). W pewnym momencie Jan orientuje się, że przecież w kieszeni ma kawałek ręcznika papierowego, dość mocno już zużytego, nieco podartego i utytłanego smarkami wszelakimi (alegoria Zmierzchu). Jan Kowalski podejmuje decyzję. Jaka to decyzja? Postawcie (posadźcie?) się na miejscu Jana i odpowiedzcie sobie sami, co jest lepsze.

Pozdrawiam,
Wilson.

PS. Ja osobiście wolę papier.