Dodane przez niewesolypagorek dnia 12-10-2009 16:36
#12
Jasne, że introwertykiem. : D Kimże można być, jeśli się prawie nikogo nie lubi i nie chce się prawie z nikim rozmawiać? Ja jestem całkiem fajna i dobrze mi ze sobą samą.
Gdy siedzę sama, nie musze się ani odzywać, ani być miła, ani udawać, że interesuje mnie to, co dany ktoś do mnie mówi. Mam wtedy spokój, spokój i jeszcze raz spokój. Oczywiście mam znajomych, aczkolwiek oni są do mnie podobni (w większości przypadków) tak więc jest nam całkiem przyjemnie - pogadać od czasu do czasu, a przez resztę szkoły, oddać się w ciszy swojej własnej głowie! :jupi:
Gdzie jest wasze miejsce w hierarchii?
Oczywiście na samej górze, w mojej, prywatnej hierarchii - inne niezbyt mnie obchodzą.
I czy łatwo się dostosowujecie do nowego otoczenia? Błyszczycie, uśmiechacie się i sypiecie wazelinką, zdobywając grono znajomych, przyjaciół?
Nigdy. Nie mam zamiaru całować nikogo w tyłek, żeby być uznaną za fajną. Dla mnie nie ma w tym nic przyjemnego. Myślę, że jestem wystarczająco normalna, żeby nie marzyć o kumplowaniu sie z kimś aktualnie modnym i lubianym.