Dodane przez Kab Hun dnia 29-11-2013 01:56
#195
Nie umiem prowadzić rozmów z większością ludzi w moim wieku, czuję się wśród nich dziwnie obco, jakbym była niewłaściwą osobą w niewłaściwym miejscu. Minusem mojego wieku jest to, że kiedy mówię komuś że mam 15 lat ten ktoś automatycznie postrzega mnie jako taki sam "wytwór" jak reszta. Co jest wkurzające, bo nienawidzę kiedy wiek przypisuje się inteligencji czy zachowaniu.
Jakieś 90% populacji musi przechodzić przez ten etap, bo to nie pierwsze tego typu świadectwo, jakie widzę. :P A na zakochania się jest czas, kto bowiem powiedział, że wszystko musi się odbywać w ustalonym z góry terminie?
Za tydzień z kosą stuknie mi dwudziestka i oficjalnie pożegnam grupę "nastków". Nie czuję się z tego tytułu jakoś wybitnie inaczej. Nadal patrząc rok wstecz widzę, jakie błędy w życiu popełniłem i co muszę zrobić, by ich unikać w przyszłości - chyba to wrażenie również jest wspólne dla wszystkich ludzi. Myślę, że przez minione 5 lat udało mi się wypracować pewien stały światopogląd i spojrzenie na pewne tematy, ale nie przeszkadza mi to nadal poprawiać różne niedoskonałości własnego charakteru. Bo imo na tym życie powinno właśnie polegać.
Poza tym, wściekam się, iż mimo wieku nie potrafię sobie wyhodować porządnej brody. :D Zazwyczaj swędzenie po miesiącu staje się nie do wytrzymania i z bólem serca sięgam po żyletkę. Dziś mija drugi tydzień i żywię nadzieję, że w końcu dotrwam.