---

Ja uważam się już za starego, schorowanego człowieka, któremu z każdym dniem chce się coraz mniej. Mam coś w sobie z Horacego Slughorna : momentami marzę o kubku gorącej czekolady, wygodnych kapciach i cieplutkiej kąpieli. ( słabe to marzenia, skoro mogę je spełnić zawsze, no prawie ; ). A nieco poważniej, to już 26 lat ( a w styczniu nadejdzie 27 ). Najdziwniejsze w tym wszystkim, że zarejestrowałem się tu stosunkowo niedawno ( 15 grudnia 2012 ) - mój staż tutaj jest więc znikomy w porównaniu z innymi "kolorowymi". Może na "starość" przypomniałem sobie o Potterze ?

Czy są wady, zalety ? Tak jak w każdym wieku, o każdej porze dnia, nocy, roku. Przyznam jednak szczerze, że momentami mam przeogromną chęć cofnąć czas - powiedzmy do lat gimnazjum/liceum - wtedy wszystko było dosyć łatwe, przewidywalne, więcej czasu i mniej zmartwień ;