---

Przyznam szczerze, że nie mam nic absolutnie do Ginny. Dlatego tak, lubię ją (niby za co miałbym jej nie lubić?). Przede wszystkim była niezwykle odważna i lojalna. Była rok młodsza od Trio, a wcale od nich nie odstępowała np. podczas walce o Przepowiednię w Ministerstwie Magii. Tym z pewnością mi imponowała. Jako ścigająca w drużynie Gryfonów była nie do zastąpienia (wystarczy wspomnieć ile bramek łącznie rzuciła w meczach dla Gryffindoru w VI tomie). Jako szukająca też sobie w V części nieźle radziła. (to, że "największy pan Potter sądził, że szybciej złapałby znicza nic dla mnie nie znaczy). Pominę życie uczuciowe, bo wątki miłosne w serii interesowały mnie tyle co broda Hagrida.
Podsumowując, to Ginny była normalną, nastoletnią czarownicą, zakochaną w Wybrańcu. Najpierw nieśmiałą, milczącą a potem nawet przebojową. Miała powodzenie u chłopaków (wspomina chyba o tym Pansy Parkinson w VI tomie). Nie oceniałbym jej też tak surowo jeżeli chodzi o dziennik Toma. Mówimy przecież o samym Voldemorcie! (a uściślając cząstce jego piekielnej duszy). No i jeżeli ona była naiwna, to jak nazwać dorosłego Hagrida, który pierwszemu lepszemu czarodziejowi w barze wyjawia jak uśpić Puszka, który strzegł czegoś tak ważnego jak kamień filozoficzny. Była dzielna, lojalna, opiekuńcza, stanowcza - normalna, fajna dziewczyna, nie jakaś panienka, kujonka do kwadratu. Z Luną tworzyły fajny duet ^^