---

Kawa.
Mój nałóg. Nałóg-przyjemność. Z filiżanki na filiżankę kocham ją bardziej. I nie wyobrażam sobie dnia bez wypicia kawy. Tudzież dwóch.
Kocham kawę za to, że dla mnie - człowieka, któremu sen jest czynnością obcą tudzież praktykowaną krótko - jest porannym wybawieniem i zapewnieniem powrotu do świata ludzi przytomnych. Mogę spać godzinę, mogę dwie, nie muszę wcale - wystarczy mi moja ukochana kawa, oczywiście w optymalnej temperaturze i z odpowiednią ilością cukru, a mogę zaraz iść podbijać świat. ;d
Mój przepis na kawę? Ulubiona filiżanka (tylko do kawy! ;d), a w niej półtora łyżeczki zwykłej rozpuszczalnej - do tego 1,5 łyżeczki cukru, zostawić 10-15 minut do lekkiego ostygnięcia. Po 10-15 minutach jest najpyszniejsza - czyli nie taka parząca w język, ale równocześnie gorąca. No, nie da się tego opisać. :lol:
Jak już wspomniałam, nie wyobrażam sobie dnia bez wypicia kawy. Także dlatego, że kawa podnosi mi ciśnienie - przy czym warto wspomnieć, że moje zwykłe ciśnienie to 90/50. No i bez kawy jestem senna (czy to dziwne?), ciężko się ze mną skontaktować, nie myślę.
Dlatego kawę kocham, o . ;d