---

W przedszkolu miałam całkiem fajne wychowawczynie. W sumie za bardzo ich nie pamiętam, ale jedną z nich była mama mojego kumpla z klasy ;)
W klasach 1-3 mieliśmy wspaniałą panią E. Tak, była dosłownie wspaniała. Mimo, że zawsze byliśmy krnąbrną klasą, potrafiła do nas dotrzeć, pokazać nam, gdzie robimy błędy, można było przyjść do niej z każdą sprawą, problem - ona zawsze była otwarta i pomagała każdemu. Często chodziliśmy do niej w starszych klasach, gdy działo się coś złego. Ona zawsze była za nami.
Potem przyszła klasa czwarta - dostaliśmy młodą, sympatyczną panią W., świeżo po studiach. Uczyła nas wf, dlatego często te lekcje nam przepadały i oceny na koniec nie były zbyt zachwycające, ale lubiłam ją. Umiała z nami rozmawiać, walczyć o dobre imię naszej klasy. W tym roku właściwie co miesiąc mieliśmy wycieczki. Niestety po tym roku opuściła naszą szkołę, ale do tej pory nas odwiedza.
W piątej klasie naszą wychowawczynią została pani M. Szczerze mówiąc nie lubił jej chyba nikt. Bardzo szybko się wściekała i dużo krzyczała. Mimo to mogliśmy na nią liczyć. Jedną z jej wad było to, że miała pupilków,których faworyzowała. Jeśli pupilek miał z polskiego (czyli z jej przedmiotu) ocenę między 4 a 5, stawiała mu be wahania 5. Za to miała też osoby, których nie cierpiała. Jednego chłopaka kiedyś nawet nie chciała słuchać, bo założyła z góry, że będzie skarżył. Była też strasznie niesprawiedliwa.
W klasie 6 wychowawstwo naszej klasy dostało się pani od historii. Jest o bardzo miła i sympatyczna osoba, po prostu do rany ją przyłożyć. Nie umiała jednak za bardzo sobie z nami poradzić, więc mało kto w ogóle się nią przejmował. Mimo to bardzo ja lubiłam.
W tym roku mieliśmy aż dwóch, a właściwie trzech wychowawców. Nasza prawowita wychowawczyni zachorowała, więc uczyła nas pewna 'zastępcza' nauczycielka. W klasie nie była lubiana, bo cały czas się przyczepiała i mówiła bardzo dziwne rzeczy ('waliła kwasy' XD). Przez pewien incydent, który zrobiła wobec jedna osoba z mojej klasy uraziła się do nas do tego stopnia, że zrezygnowała z wychowawstwa (pomyślcie tylko, co musiała ta osoba zrobić, żeby doprowadzić do czegoś takiego).
Przez miesiąc rolę naszej opiekunki (nie wychowawczyni) przejęła pani pedagog. Z nią było naprawdę dobrze. Jest to bardzo przyzwoita kobieta, na którą zawsze można liczyć. Jeśli trzeba - pochwali, jeśli trzeba - zgani.
Potem wróciła do nas nasza prawowita wychowawczyni, ale ona też nie jest do końca święta. Niby jest w porządku, ale wszystkim zwraca uwagę. Gdy ktoś powie, że nie rozumie tematu, dziwi się, jak można tego nie rozumieć, przecież to łatwe. Trudno mi powiedzieć, czy ją lubię.